1. ვლად III ბესარაბიელი, იგივე ვლად ცეპეში (გრაფი დრაკულას პროტოტიპი)
ვალახიის მმართველი 1448, 1456–1462 და 1476 წლებში- ვლად მესამე ბესარაბიელი, იგივე ვლად ცეპეში, იგივე ვლად დრაკულა შემდგომში გრაფ დრაკულას პროტოტიპი გახდა. როგორც ხელისუფალი, ის გამოირჩეოდა უკიდურესი სისასტიკითა და გაუწონასწორებელი, ქარიზმატული ბუნებით. ამის მიზეზი, როგორც ჩანს, მოზარდობის პერიოდში მიღებული ფსიქოლოგიური ტრავმები იყო, როცა ცეპეში წლების განავლობაში მძევლად იმყოფებოდა თურქეთის სულთანთან. საყოველთაოდ ცნობილია შემთხვევა, როცა ცეპეშმა წვეულებაზე დაპატიჟა 500 ბესარაბიელი დიდებული, ხოლო სადილის შემდეგ მათ საშინელი წამებით სიკვდილი ხვდათ წილად- სასტიკმა მმართველმა ისინი სარზე გასმით დასაჯა. გრაფს ძალიან უყვარდა სიკვდილით დასჯის ადგილზე საუზმობა. ის მხევლებს უბრძანებდა იქ გაეშალათ სუფრა, სადაც რამოდენიმე საათის წინ ასობით ადამიანის სიკვდილის დასჯის შედეგად სისხლის ტბა იდგა. ხშირი იყო შემთხვევები, რომ როდესაც სხვა ქვეყნებისაგან წარგზავნილ ელჩებს ვლად ცეპეშის წინაშე ქუდის მოხდა ავიწყდებოდათ, მრისხანე ხელისუფალი თავის მსახურებს უბრძანებდა ლურსმნებით დაეჭედებინათ ეს ქუდი ურჩი ელჩების თავებზე. ვლადს უდიდეს სიამოვნებას ანიჭებდა სიკვდილით დასჯის შემდეგი ფორმები: ცოცხალ ადამიანს აგდებდნენ მდუღარეში, კვეთდნენ თავს, თხრიდნენ თვალებს, ჩამოახრჩობდნენ, წვავდნენ ან მარხავდნენ ცოცხლად; სასტიკ ტირანს ყველაზე დიდ ბედნიერებას ანიჭებდა, როდესაც მსხვერპლს აჭრიდა ცხვირს, ყურებს, კიდურებს, სასქესო ორგანოებს. ამგვარი ხერხებით მას 50 ათასზე მეტი ადამიანი ჰყავდა მოკლული. სწორედ თავისი სისასტიკის გამო გახდა ვლად ცეპეში საყოველთაოდ ცნობილი გრაფი დრაკულას პროტოტიპი.
2. ლეოპოლდ II
ლეოპოლდ II გახლდათ ბელგიის მეფე და იმავდროულად კონგოს სახელმწიფოს მმართველი. მან სამეფო ტახტი 1865 წელს დაიკავა და შეძლო სიკვდილამდე შეენარჩუნებინა ხელისუფლება. მის მიერ კონგოს მართვა გახდა ყველაზე სკანდალური მმართველობა მსოფლიო ისტორიაში. ლეოპოლდმა დაიპყრო აფრიკის ტერიტორია, რომელიც დაახლოებით 76-ჯერ მეტი იყო ბელგიის ტერიტორიაზე. მისი დესპოტური რეჟიმის მსხვერპლი 3 მილიონზე მეტი კონგოელი გახდა.
3. კალიგულა (გაიუს იულიუს ცეზარ ავგუსტ გერმანიკი)
გადმოცემის მიხედვით, რომაელი დიქტატორის კალიგულას გიჟური სისასტიკე დაიწყო მას შემდეგ, რაც მან გადაიტანა ტვინის მძიმე დაავადება-ენცეფალიტი. სარგებლობდა რა ძალაუფლებით, ის ანხორციელებდა თავის არაადამიანურ ხუშტურებს: ამყარებდა სექსუალურ კავშირს ახლო ნათესავებთან, აწყობდა სისხლიან ორგიებს, არენაზე გამოყრილ მძვინვარე ველურ ცხოველებს შესაჭმელად უგდებდა ადამიანებს და შემდეგ ხარობდა მათი სასტიკი წამების ყურებით, ყოველგვარი მიზეზის გარეშე სიკვდილით სჯიდა უამრავ ადამიანს, არ ინდობდა ახლო ნათესავებსაც კი. ხშირად აიძულებდა ძმებს, მამა-შვილს ან ცოლ-ქმარს მის თვალწინ დაეხოცათ ერთმანეთი. მისი სისხლიანი მმართველობის პერიოდში მილიონობით ადამიანი გამოასალმეს სიცოცხლეს.
4. ფრანსუა დიუვალიე
ფრანსუა დუვალიე ჰაიტელი დიქტატორი იყო, რომელიც შეუცვლელად მართავდა ჰაიტს 1957-1971 წლებში. ტირანმა მმართველმა სახელმწიფოში აკრძალა ყოველგვარი პარტიები, პროფკავშირები და საზოგადოებრივი ორგანიზაციები. მან ციხეში გამოამწყვდია ყველა მღვდელი, რომლებმაც უარი თქვეს საეკლესიო ლოცვებში მის ქება- დიდებით მოხსენიებაზე. სარგებლობდა რა იმით, რომ ჰაიტიში გავრცელებული იყო ვუდუს კულტი, დუვალიე თავის თავს ვუდუს ყოვლისშემძლე ჯადოქრად ასაღებდა. სასტიკ მმართველს შეეძლო სიკვდილით დაესაჯა მთელი სოფლის ან დასახლების მოსახლეობა ყოველგვარი ბრალდებისა და მოტივაციის გარეშე, მისი ყველაზე საყვარელი გასართობი იყო ადამიანის მოთავსება ბასრი სამართებლებით სავსე ყუთში და ყურება იმისა, თუ როგორ იცლებოდა სისხლისაგან ბედშავი ტანჯული.
5. პოლ პოტი
პოლ პოტი იყო ლიდერი, პრემიერ-მინისტრი და სახელმწიფოს მეთაური დემოკრატიულ კამბოჯაში 1976 -1979 წლებში. მისი სახელი ისტორიაში შევიდა, როგორც სისხლიანი გენოციდის ავტორისა. პოტის მმართველობის პერიოდში კომუნისტურმა მთავრობამ განიცადა რადიკალური მასობრივი ევაკუაცია. ტირანის მმართველობის ოთხი წლის განმავლობაში დაიღუპა ქვეყნის მოსახლეობის 20% – ანუ დაახლოებით ერთნახევარ მილიონზე მეტი ადამიანი – იძულებითი შრომით, შიმშილით, ავადმყოფობით, წამებითა და სიკვდილით დასჯით.
6. ჟან ბედელ ბოკასა
ცენტრალური აფრიკის პრეზიდენტი 1966-1976 წლებში, ცენტრალური აფრიკის იმპერატორი 1976-1979 წლებში ჟან ბედელ ბოკასა XX საუკუნის ერთ-ერთ ყველაზე ექსცენტრიულ მონარქადაა მიჩნეული. ცენტრალურ აფრიკაში დღესაც კი ბევრი ადამიანი ბოკასას სახელს შიშის ცახცახით წარმოთქვამს და ეს შემთხვევითი სულაც არაა. ჟან ბოკასა არამარტო მკვლელი ტირანი და სადისტი იყო, არამედ ცნობილი კანიბალი და კაციჭამიაც გახლდათ. აი ძირითადი მეთოდები, რომლებითაც ბოკასა ურჩებსა და მისი რეჟიმის მოწინააღმდეგეებს უსწორდებოდა: ცოცხლად აჭმევინებდა მათ ნიანგებს, აჭყლეტინებდა სატვირთო მანქანის ბორბლებით, აბამდა ცხენის ძუაზე და შემდეგ ცხენს თავისუფლად უშვებდა, აჭრიდა კიდურებსა და სხეულის სხვა ნაწილებს, ცოცხლად ხარშავდა მდუღარეში და შემდეგ….სიამოვნებით შეექცეოდა ადამიანის ხორცს (!).
7. ნერონი (ნერონ კლავდიუს ცეზარ ავგუსტ გერმანიკი)
ნერონმა იმპერატორის კვერთხი 16 წლის ასაკში მიიღო. თავდაპირველად ის საკმაოდ მშვიდად მართავდა ქვეყანას, მაგრამ ხუთი წლის შემდეგ დაიწყო არამარტი ტირანიის, არამედ დესპოტიზმის ხანაც. ნერონს შემთხვევით შემოაკვდა თავისი პირველი ცოლი და ამ შემთხვევამ ის შეუბრალებელი მკვლელი და სისხლისმსმელი მონარქი გახადა. ის კლავდა პოლიტიკურ მოწინააღმდეგეებს, კალიგულას მსგავსად აწყობდა სისხლიან ორგიებს, სიკვდილით სჯიდა ადამიანებს სრულიად უმიზეზოდ. ნერონის თანამედროვეების გადმოცემით, მის სხეულზე არ იყო არცერთი შეურყვნელი ადგილი იმის გამო, რომ ეს რომაული იმპერატორი აქტიურად მონაწილეობდა საჭურისებსა და ხარჭებთან იმპროვიზირებულ ქორწილებში.
8. ადოლფ ჰიტლერი
ადამიანი, რომელსაც წარდგენა არ სჭირდება, რადგან მისი სახელი სისხლიანი ასოებითაა ჩაწერილი კაცობრიობის ისტორიაში. ჰიტლერი იყო ლიდერი ეროვნული სოციალისტური გერმანული მუშათა პარტიისა და გერმანიის კანცლერი 1933-1945 წლებში. მის მიერ გაჩაღებული მეორე მსოფლიო ომის დროს დაიღუპა რამდენიმე ათეული მილიონი ადამიანი, მათ შორის გენოციდით 6 მილიონი ებრაელი. 1945 წლის 30 აპრილს ჰიტლერმა თვითმკვლელობით დაასრულა სიცოცხლე, დალია რა საწამლავი -ციანიდი და იმავდროულად თავში დაიხალა რევოლვერი.
9. ჰენრიხ VIII ტიუდორი
ჰენრიხ ტიუდორი გახლდათ ანგლიკანური ეკლეისიის დამაარსებელი. მან საშინელი რეპრესიები გააჩაღა მათ წინააღმდეგ, ვინც გაბედა და არ მიიღო ახალი სარწმუნოება. ისტორიკოსების შეფასებით, მისი მმართველობის პერიოდში ინგლისში დაანგრიეს 376 ეკლესია-მონასტერი, ხოლო 70 ათასამდე ადამიანი ჩამოახრჩვეს ან ცოცხლად დაწვეს კოცონზე.
10. თემურ-ლენგი (1330-1405)
თემურ-ლენგი შუააზიელი მხედარმთავარი და დამპყრობელი, თემურიდების დინასტიის დამაარსებელი გახლდათ. 1362 წელს ის ფეხში დაიჭრა და დაკოჭლდა, ამის გამო “თემურ-ლენგი” (ტაჯიკურად “კოჭლი თემური”) შეარქვეს. მის მიერ მოწყობილ დამპყრობლურ ომებში უთვალავი ადამიანი დაიღუპა, რომელთა ზუსტი რაოდენობა უცნობია. ამასთანავე ცნობილია, რომ დაპყრობილ ტერიტორიებზე ლენგი ტყვედ აყვანილ ადამიანებს სასტიკად ექცეოდა. მაგალითად, მან უბრძანა ცოცხლად დაეწვათ მისი მიერ დაპყრობილი ქალაქის ისფისორის განურჩევლად ყველა მცხოვრები, მათ შორის მოხუცები, ქალები და ბავშვებიც კი. განსაკუთრებით ცნობილია მისი სისხლიანი შურისძიება ქართველების მიმართ, რადგან ჩვენი მეომრები რიცხობრივი სიმცირის მიუხედავად არნახულ წინააღმდეგობას უწევდნენ თემურ-ლენგის მრავალრიცხოვან არმიას. შუააზიელი დამპყრობელი რვაჯერ შემოესია საქართველოს და ენით აუწერელი ზარალი მიაყენა მას. მის სისხლიან ომებს ათეულ ათასობით ქართველი შეეწირა.
P.S. იოსებ სტალინი (1878-1953)
ალბათ არასრული იქნებოდა ეს სია იოსებ სტალინის (იოსებ ბესარიონის ძე ჯუღაშვილის) გარეშე. საბჭოთა რევოლუციონერი, პოლიტიკური, სამხედრო და პარტიული მოღვაწე, კომუნისტური პარტიის, საბჭოთა სახელმწიფოს, საერთაშორისო კომუნისტური და მუშათა მოძრაობის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი, მარქსიზმ-ლენინიზმის თეორეტიკოსი და პროპაგანდისტი, სკკპ წევრი 1898 წლიდან გარდაცვალებამდე-იოსებ ბესარიონის ძე სტალინი კაცობრიობის ისტორიაში ერთ-ერთ ყველაზე სასტიკ და დაუნდობელ მმაართველადაა მიჩნეული. 1930-1933 წლებში მის მიერ განხორციელებული რეფორმების გამო მილიონამდე გლეხი შიმშილით დაიღუპა, ხოლო მასობრივი რეპრესიების შედეგად გადასახლებულთა რიცხვი 20 მილიონს აღწევდა. მათგან მხოლოდ 20% დაბრუნდა ცოცხალი, დანარჩენები გულაგის ბანაკებში გამეფებული სასტიკი რეჟიმის მსხვერპლნი გახდნენ.
წყარო :http://intermedia.ge/
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“
0
