ქართველი სამხედრო ოფიცერი ალექსანდრე ჯინჭარაძე 1897 წელს ოზურგეთში დაიბადა. იგი იყო პირველი მსოფლიო ომის მონაწილე. 1916 წელს იბრძოლა კავკასიის ფრონტზე, რისთვისაც დააჯილდოვეს წმ. გიორგის ჯვრით. 1918-21 წლებში დამოუკიდებელი საქართველოს ჯარში მსახურობდა. ჯინჭარაძე იყო კოჯორისა და ტაბახმელას ბრძოლების მონაწილე. გასაბჭოების შემდეგ, ალექსანდრე ჯინჭარაძეს ემიგრაციაში წასვლა მოუწია საფრანგეთში, სადაც ჩაირიცხა სენ-მექსანის სამხედრო სასწავლებელში, შემდეგ კი საფრანგეთის უცხოურ ლეგიონში. უცხოური ლეგიონის შემადგენლობაში ყოფნისას იმსახურა მაროკოსა და ალჟირში.
1940 წელს, მეორე მსოფლიო ომის დასაწყისში, ნორუაისთან ბრძოლაში კაპიტანი ჯინჭარაძე ტყვედ ჩაუვარდა გერმანელებს, თუმცა მალევე გაათავისუფლეს. 1948 წელს მიიღო მაიორის ჩინი. ამავე წელს, როგორც გაეროს სამხედრო დამკვირვებელი, მეთვალყურედ გაგზავნეს ახლო აღმოსავლეთში. 1952-1954 წლებში მსახურობდა ჩრდილო აფრიკული ათასეულის უფროსად ავსტრიაში. დააჯილდოვეს საპატიო ლეგიონის ორდენით. 1954 წელს მაიორმა ალექსანდრე ჯინჭარაძემ დაასრულა სამხედრო კარიერა და სხვა ქართველ ოფიცრებთან ერთად ამერიკის შეერთებულ შტატებში გადავიდა საცხოვრებლად. 1962 წლამდე იგი ნიუ-იორკის ქართული სათვისტომოს მდივანი გახლდათ. ეწეოდა აქტიურ საზოგადოებრივ საქმიანობას, თანამშრომლობდა ემიგრანტულ ჟურნალ-გაზეთებთან. იყო იუნკერთა კავშირის წარმომადგენელი აშშ-ში, აგრეთვე უცხოური ლეგიონის ამხანაგობის ხელმძღვანელი. გარდაიცვალა 1970 წელს, ნიუ-იორკში.
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“
0
