დავიწყებული მოგონებები შეიძლება ხელუხლებელი დარჩეს ტვინში – ამის შესახებ ახალ კვლევაშია ნათქვამი,რომელიც დუბლინის ტრინიტის კოლეჯის ნეირომეცნიერმა ტომას რაიანმა და მისმა კოლეგებმა ჩაატარეს. მათ შეისწავლეს ფუნდამენტური ბიოლოგია, რომელიც საფუძვლად უდევს დავიწყების ფორმას.
მათი ნამუშევრის მიხედვით, როდესაც ჩვენ ვერ ვიხსენებთ ძველ ტელეფონის ნომერს ან საშუალო სკოლის მასწავლებლის სახელს, ეს დეტალები სულაც არ იკარგება. როგორც რაიანმა განმარტა, დავიწყება შეიძლება იყოს აქტიური პროცესი, რომელსაც ტვინი იყენებს სწავლის მხარდასაჭერად.
მიუხედავად იმისა, რომ ფაქტების დავიწყება შეიძლება უხერხულობად მივიჩნიოთ და ხშირად ასეც ხდება, ეს შეიძლება იყოს ტვინის მახასიათებელი და არა შეცდომა. ნეირომეცნიერების მზარდი კვლევა იწყებს იმ იდეის შესწავლას, რომ დავიწყება ადაპტაციურია და არა შემზღუდველი.
ითვლება, რომ ბუნებრივად ფაქტების დავიწყება მრავალი მიზეზის გამო ხდება. მოგონებები შეიძლება უბრალოდ გაქრეს დროთა განმავლობაში. მაგრამ დავიწყება ასევე შეიძლება გამოწვეული იყოს „რეტროაქტიული ჩარევით“, ანუ როდესაც თქვენ განიცდით ორ მოვლენას, რომლებიც დროში საკმაოდ ახლოს არიან. ერთის მეხსიერება მეორეს ერევა.
მეცნიერებმა ექსპერიმენტი მღრღნელებზე ჩაატარეს. გასული 10 წლის განმავლობაში, მღრღნელების ტვინში კონკრეტული ენგრამების მარკირებისა და მანიპულირების უნარმა ნამდვილად შეცვალა მეხსიერების ველი და, გაფართოებით, დავიწყების ველი.
მიუხედავად იმისა, რომ კვლევაში არ მონაწილეობდნენ ალცჰაიმერის ან რაიმე დაავადების მოდელის მქონე ადამიანები, მან შეიძლება გააღოს რამდენიმე საინტერესო კარი.
ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“
0
