უცხოელმა ინჟინერმა ალფონს რობიმ ქართველებთან ერთად თბილისის ფუნიკულიორზე მუშაობა 1903 წელს დაიწყო.
1900 წელს ქალაქის თვითმმართველობამ და ბელგიის ანონიმურმა საზოგადოებამ ხელშეკრულებას ხელი მოაწერა პირობით, რომ ფუნიკულიორს ექსპლუატაციას 45 წლის განმავლობაში ისინი გაუწევდნენ, შემდეგ კი ქალაქს გადაეცემოდა უსასყიდლოდ.
სინამდვილეში, პროექტისთვის ადგილი შეირჩა გარკვეული მიზეზით, იმ დროისათვის აპირებდნენ ,,ზედა თბილისის” გაშენებას მთაწმინდის პლატოზე, პრობლემა კი „ქვედა თბილისთან“ სატრანსპორტო კომუნიკაცია იყო. ფუნიკულიორის გაყვანისა და მშენებლობის პირველი ეტაპის დასრულების შემდეგ, რუსეთის იმპერიაში და თბილისში რევოლუცია დაიწყო, რის გამოც პროექტი შეჩერდა და ქალაქს მხოლოდ ფუნიკულიორი დარჩა. მშენებლობა დასრულდა 1905 წელს და ჩართულები იყვნენ როგორც უცხოელი, ასევე ქართველი სპეციალისტები.
ფუნიკულიორის საექსპლუატაციოდ გადაცემას დიდი ფერწერული ტილო უძღვნა ნიკო ფიროსმანმა. ასევე პირველი მგზავრების წასახალისებლად ბელგიურმა ანონიმურმა საზოგადოებამ სოლიდური თანხა გადმორიცხა მათთვის, ვინც პირველად იმგზავრებდა.
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი “დოქტრინა”
0
