ფსიქოლოგია მზარდად განვითარებადი და ფართო სპექტრის მქონე სფეროა ჩვენს რეალობაში , რომელსაც ცხოვრების შემცვლელი გამოცდილებები ერთვის თავს, რომლის დროსაც უაღრესად ვითარდებით.
მაგრამ ის ასევე სავსეა სტერეოტიპებით, რომელიც ყოვლისშემძლე ჯადოქრებად გვაქცევს ხოლმე, ადამიანებად რომლებსაც არ აქვთ უფლება დაუშვან შეცდომები , არ აქვთ უფლება არ იცოდნენ რას ფიქრობს ადამიანი იმ მომენტში.
ხშირ შემთვევაში როდესაც , წამების უკან ვამთავრებთ ფსიქოლოგიის ფაკულტეტს ვგონია რომ მთელი სამყაროს პასუხისმგებლობა ჩვენზეა , წავიკითხეთ ფროიდი , იუნგი , პერლზი და გვგონია რომ გასაღები ჩვენს ხელშია , ერთი ხელის მოსმით შეგვიაძლია ყველა ადამიანის ცხოვრებისეული პრობლემა მოვაგვაროთ, ყველა თეორია მათზე დავტესტოთ მხოლოდ იმიტომ რომ სისტემა არ გვეუბნება არას , არ გვიწესებს რეგულაციას როდის და როგორ გავუწიოთ ინდივიდს კვალიფიკაციური დახმარება( მაგრამ დღესდღეობით ბევრი გმირი ფსიქოლოგ , თერაპევტები ზრუნავენ ამაზე , რაც ფრიად სასიხარულოა ).დღევანდელი გარემო ფაქტორებისგან და სოც- კულტურისგან გამომდინარე კი ვიცით თუ როგორ ჭირდებათ ადამიანებს იმედი , რომელსაც ყოვლდაშემძლე სიტყვის ფსიქოლოგის გაგონებისას უღვივდებათ. რა არის ჩვენი როლი საზოგადოებაში , როგორ გავუმკლავდეთ იმ წნეხს რომელსაც ახალბედა ფსიქოლოგი ქვია და როგორ შეგვიძლია სწორად და უსაფრთხოთ დავიწყოთ ჩვენი კარიერა ამაზე და კიდევ მეტზე რჩევებს მოგვცემს , უსაყვარლესი და ფრიად საინტერესო პრაქტიკოსი ფსიქოლოგი ირინა ტაბუციძე.
როგორ ფიქრობთ რა სირთულებს ვაწყდებით დღეს როგორც ფსიქოლოგები განსაკუთრებით კი დამწყები ფსიქოლოგები ?
სირთულეები ბევრი გვაქვს დავიწყოთ იმით რომ , არ გვაქვს ლიცენზირების საკითხი მოგვარებული , ეს არის ყველაზე მტკივნეული რაც ქართველ ფსიქოლოგებს გვაწუხებს შესაბამისას არ კონკროლდება ადამიანს რა განათლების დონე აქვს რა კვალიფიკაცია აქვს რა აქვს გავლილი, ერთ მგომარეობაში ვართ, ერთ დონეზე ვართ ძ ფსიქოლოგები რომელსაც აქვთ ბაზისური განათლება , სხვადასხვა ტრენინგებზე მიღებული განათლება , პრაქტიკული გამოცდილება და ა.შ და ადამიანები რომლებსაც ერთკვირიანი ან ორ კვირიანი ტრენინგი აქვთ გავლილი და ამაყად უწოდებენ თავის თავს ფსიქოლოგს , ამიტომ არანარიად არ კონტროლდება ფსიქოლოგთა კვალიფიკაციის საკითხი ამიტომაც ეს არის ყველა მტკივნეული პრობლემათა შორის.ასევე სტუდენტები რომლეებიც ამთავრებემ უნივერსიტეტს პრაქტიკულად არიან ჰაერში ,ძალიან ხშირად იმიტომ რომ ძალიან უჭირთ ფსიქოლოგის პოზიციით რაიმეს პოვნა, პრაქტიკის გავლა , დამხმარედ ასისტენტან, დაწყებით საფეხურზე მუშაობა ძალიან რთულია და ეს ეტაპი თითქმის ყველამ გავიარეთ.
შეგიძლიათ გაგვიზიაროთ თქვენი გასმოცდილება როდესაც აბიჯებდით ფსიქოლოგიის სამყაროში ?
სიმართლე გითხრათ მე რაგაც მხრივ გამიმართლა , დავამთავრე დიმიტრი უზნაძის ინსტიტუტი რითაც ძალიან ვამაყობ , ვიყავი პირველი გამოშვება , როდესაც დავამთავრე და მივიღე ცოდნა , უცებ აღმოვჩნდი სიცარილეში.პარალელურად, სტუდენტობის პერიოდში ვწერდი სტატიებს გაზეთში და მოხდა ისე რომ გავყევი ჟურნალისტიკას იმიტომ რომ ჩემი მიმართულებით ვერაფერი ვერ ვნახე მაშინ , იყო 90იანი წლები.შემდეგ ის ტელეკომპანია სადაც მე ვმუშაობდი დაიხურა , ვეღარც ვხდებოდი რა მინდოდა ცხოვრებში , შემდგომ ბევრი რამდენიმე რაღაც დამეთხვა ერთმანეთს და ამასობაში ერთერთ არასმთავრობო ორგანიზაციაში იყო ვაკანსია რამდენიმე თვიანი და მოვხდი იქ , იქ დაიწყო ყველაფერი მივხდი რომ სწორედ იქ ვიყავი სადაც საჭირო იყო , შემომდგომ მე და ჩემა მეგობარმა გადავწყვიტეთ რომ ჩამოგვეტყალიბებინა ჩვენი ცენტრი , მაგრამ ყველაფერს დასჭირდა დიდი დრო და მოთმინება.
რა სტერეოტიპებს აწყდებით დღევანდელ რეალობაში ფსიქოლოგების მიმართ ?
ძალიან ბევრი სტერეოტიპებია რატქმაუნდა პირველი ის რომ , ფსიქოლოგი თავად უნდა იყოს უნიკალური ადამიანი და თვითონ არ უნდა ქონდეს პრობლემები და ყველაფერი მოგვარებული უნდა ჰქონდეს , კიდევ ის სტერეოტიპი მივდივართ ფსიქოლოგთან რო რაგაცა გვირჩიოს რაც მკაცრად აკრძალული გვაქ ფსიქოლოგებს. თუ ფულს იხდი ის კარგია , რაც ყოველთვის ასე არაა.არავინ არ კითხულობს თუ რა განათლება აქვს თავად ამ ფსიქოლოგი.მაგრამ ამის საპირისპიროდ არის შემთხვევები როდესაც თვითონ კლიენტები მირეკავენ მეკითხებიან ჩემს კალიფიკაციის შესახებ, რაც დიდად სასიხარულოა და მნიშვნელოვანია. ასევე ხანდახან ჩვენ ( ფსიქოლოგებს ) გვიყენებენ ისეთ აბსურდულ მოთხოვნებს რომლის შერულებაც შეუძლებელია.რაც შეეხება სწორედ ამ დაკვეთებს რომლებსაც გვაძლევენ როგორც ფსიქოლოგებს , საჭიროა გამოვყოთთ ამისთვის დრო ავუხსნათ სხვას თუ რა ფუნქცია აქვს ფსიქოლოგს რა უნდა გააკეთოს , დასაწყიშივე თუ მეორე მხარეს აქვს ამაზე მზაობა და თანახმა ამაზე მაშინ იწყება ჰარმონიული პროფესიული ურთერთობა. როდესაც არ იყო პოპულარული ფსიქოლოგია ხალხი გაოცებული მეკითხებოდა როგორ თქვენ მე ლაპარაკში ფული უნდა გადაგიხადოთ ? . ნელნელა ფსიქოგანათლება იზრდება რაც ძალიან კარგია.
რას ურჩევდით დამწყებ ფსიქოლოგებს როდესაც კარიერულ განვითარების ასპარეზში ებმევიან ?
პირველ რიგში რაც ყველა დიდი ბონუსი აქვს დამწყებ ფსიქოლოგებს აქვთ არის დიდი ენთუზიაზმი , რომელიც შეიძლება ნელნელა დაიკარგოს.მაგრამ იალომს აქვს თავის წიგნში ახსნილი რომ ძალიან ხშირად დამწყებმა ფსიქოილოგებმა ბევრი რამე შეიძლება არ იცოდნენ , მაგრამ სწორედ იმიტომ რომ ისინი სავსე არიან ენთუზიაზმით, მათი ემპათიის უნარმა შეიძლება ძალიან კარგი შედეგი მოგვცეს საბოლოოდ , და ამიტომ ეს ბონუსი არ უნდა დაკარგო,რადგან თუ მას ეს თვისება გაგყვა მთელი ცხოვრება არაჩვეულებრივია ანუ ყოველი კლიენტი შენთვის იყოს განსაკუთრებული. თუ არ გაქვს ენთუზიაზმი კმაყოფილების გრძნობა მაშინ , ალბათ ამ პროფესიაში არ უნდა იყო რადგან თუ გეზარება დილით ადგომა და ეს ხდება მხოლოდ რუტინა, რაც მალე გაიქცევი ამ გარემოდან მით უკეთესი. ამ შემთხვევაში ხაზს ვუსვამ პრაქტიკოს დამწყებს ფსიქოლოგებს რომელსაც ვურჩევდი მაქსიმალური განათლების მიღებას და არ დაეზაროთ ამ ყველაფრის კეთება გაიაროს ტრენინგები და წახვიდე წინ და არასოდეს შეწყვიტო ეს პროცესი.
დამწყებ ფსიქოლოგებს რომლებიც ახლა იწყებენ მუშაობას ვურჩევდი რომ არ მივიდნენ პროფესიულ გადაწვამდე , ხშირად ხდება რომ , ხანდახან იმდენად ერთვებიან სხვა ადამიანის პრობლემებში რომ ეს მოგყვება სამსახურიდან გამოსვლის მერეც , მეც გავიარე ეს ეტაპი და ალაბათ ყველა გადის ამ ეტაპს სამსახურთან დაკავშირებით შფოთვები იმაზე ფიქრი ვაიდა ეს არ გამომივიდეს და ა.შ , სწორედ ამან იცის საოცარი გადაღლა , მითიმეტეს იმ დროს როდესაც არ იცის ამის რეგულირება , ბალანსის დაჭერა.ბოლოს ვიტყვი რომ ძალიან მნიშვნელოვანი გყვადეთ გვერდით პრაქტიკოსი ფსიქოლოგი რომელიც გირჩევთ დაგეხმარებათ მათგან ისწავლით და ა.შ.
მასალა მოამზადა : ემმა კოპალეიშვილმა
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”
0
