„ის, რომ თქვენი პროდუქტი მარკეტინგული ინსტრუმენტების საშუალებით იყიდება – ილუზიაა. რეალობა ისაა, რომ მყიდველი ყიდვის გადაწყვეტილების მიღებისას დამოუკიდებელ წყაროს ეყრდნობა. კვლევებმა აჩვენა, რომ რეკლამიდან და სხვა მარკეტინგული მასალებიდან მიღებული ინფორმაციის შესახებ ადამიანები მეგობრებისა და ახლობლების წრეში საუბრობენ. მათი გადაწყვეტილება დამოკიდებულია იმაზე, თუ რას ურჩევენ ისინი“ – გახმაურებული წიგნის, – „The secret of word of mouth-ის”, ავტორის, ჯორჯ სილვერმენის, ეს სიტყვები პროდუქტიულია არა მარტო დასავლეთის, არამედ ქართველი მარკეტერებისთვისაც.
ტრადიციული რეკლამა, მიუხედავად მისი პოპულარობისა, სულ უფრო ნაკლებად ახდენს გავლენას მყიდველზე. ადამიანების დიდ ნაწილს რეკლამის არ სჯერა. მარკეტინგული კვლევის კომპანიაm – ,,Yankelovich-მა”, აღმოაჩინა, რომ რეკლამას მყიდველთა მხოლოდ 24% ენდობა. არსებობს კორპორაციული პარადოქსი – უფრო ინტენსიურია პროდუქტის რეკლამირება, მიზნობრივი აუდიტორიისათვის მით ნაკლებად სარწმუნო ხდება მის შესახებ მიწოდებული ინფორმაცია.
უკანასკნელ პერიოდში მარკეტერებმა აქტიურად დაიწყეს მარკეტინგული კომუნიკაციის ისეთი საშუალების გამოყენება, როგორიცაა Word of Mouth–ი. მყიდველთა დასარწმუნებლად და მათზე ზემოქმედების მოსახდენად ის გაცილებით ძლიერი ინსტრუმენტი აღმოჩნდა, ვიდრე ნებისმიერი რეკლამა. კვლევებმა აჩვენა, რომ დასავლეთში სამომხმარებლო საქონლის ორ მესამედზე მეტი WOM–ის გავლენით იყიდება.
ინგლისურ ტერმინს – ,,Word of Mouth”- ქართულ ენაზე ყველაზე მეტად „ხმის გავრცელება“ შეესატყვისება. ამა თუ იმ პროდუქტის ან სერვისის ყიდვის შესახებ გადაწყვეტილების მიღებისას ოჯახის წევრების, ახლობლების, თანამშრომლებისა და ავტორიტეტული პირების აზრს დიდი მნიშვნელობა აქვს. ისინი ხომ საკუთარ გამოცდილებას ეყრდნობინა, მათ არც კომერციული ინტერესი აქვთ და არც რაიმეს გაყიდვას ცდილობენ. ამიტომ მათი მოსაზრება უფრო ობიექტურად და დამაჯერებლად მიგვაჩნია.
წყარო: Harvard Business Review
მასალა მოამზადა: ლაშა ჯინჭარაძემ
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”