აშშ-ში დედამ, მამამ და შვილმა უნივერსიტეტი ერთად დაამთავრეს. ინფორმაციას უცხოური მედია ავრცელებს.
ტეხასში მდებარე Lutheran University-ის განცხადებით, პირველად უნივერსიტეტის ისტორიაში, დედამ, მამამ და ქალიშვილმა დიპლომი ერთსა და იმავე დროს მიიღეს.
ქალიშვილი, ეშლი ადამსი, განათლების მიმართულებით სწავლობდა, დედამ, რობინმა მაგისტრის ხარისხი აიღო ბუღალტერიაში, ხოლო მამამ, გრეგ ადამსმა ბიზნესის ადმინისტრირება დაამთავრა.
ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“
17 წლის სტუდენტი სკოლას და კოლეჯის 3 ფაკულტეტს ერთად ამთავრებს. ინფორმაციას უცხოური მედია ავრცელებს.
ტრისტან ანდრადე სკოლის ატესტატთან ერთად ხელოვნურ ინტელექტში, კომპიუტერულ მეცნიერებასა და მათემატიკაში დიპლომის მფლობელიც გახდება.
ტრისტანი მე-6 კლასში იყო როცა მან კოლეჯის კურსების გავლა დაიწყო. ახლა იგი არიზონას უნივერსიტეტში ჩაბარებას გეგმავს.
ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“
აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულზე მორწმუნენი ერთმანეთს ესალმებიან შემდეგნაირად: ქრისტე აღსდგა/აღდგა! ჭეშმარიტად აღსდგა/აღდგა!. ამ ფორმებზე საზოგადოებაში არსებობს აზრთა სხვადასხვაობა, თუ რომელი არის სწორი ფორმა, ქრისტე აღსდგა! თუ ქრისტე აღდგა!?. თუ ამ საკითხს გრამატიკულად შევხედავთ, აშკარაა, რომ სწორი ფორმა არის აღდგა, რადგან ეს ზმნა არის ერთპირიანი, ეწყობა მხოლოდ მესამე სუბიექტური პირი, მხოლოობით რიცხვში და შესაბამისი სუბიექტური პირის ნიშანი -ა ზმნაში უკვე ასახულია.
უნდა აღინიშნოს, რომ აღსდგა – ფორმაში ნიშანი -ს- რეალურად არის მესამე ირიბი ობიექტური პირის ნიშანი (პირის ნიშანი -ს მესამე ირიბი ობიექტის ნიშნად გვხვდება ცხრა თანხმოვნის წინ: დ, თ, ტ, ძ, ც, წ, ჯ, ჩ, ჭ) რომელიც ერთპირიან ზმნას არ ეწყობა.
აღსანიშნავია, რომ აღდგა ფორმას ვხვდებით მათეს, მარკოზის და ლუკას სახარებაშიც. “სასწრაფოდ წადით და უთხარით მის მოწაფეებს, რომ იგი აღდგა მკვდრეთით და აჰა, წინ მიგიძღვით გალილეისაკენ. იქ ნახავთ მას. აჰა, გითხარით თქვენ” (მათეს სახარება -ქრისტეს მკვდრეთით აღდგომა, თავი-28, 7).
“მან უთხრა მათ: „ნუ შეშფოთდებით! თქვენ ეძებთ ჯვარცმულ იესო ნაზარეველს. იგი აღდგა, აქ არ არის. აჰა ადგილი, სადაც ის დაასვენეს” (მარკოზის სახარება, იესოს მკვდრეთით აღდგომა, თავი-16, 6 ).
“არ არის აქ, არამედ აღდგა. გაიხსენეთ, რას გეუბნებოდათ, როცა ჯერ კიდევ გალილეაში იყო, რომ ძე კაცისა ცოდვილ კაცთა ხელთ უნდა გადაეცეს, ჯვარს ეცვას და მესამე დღეს აღდგესო” (ლუკას სახარება, აღდგომა. თავი-24. 6-7).
ამ ორი ფორმის –აღდგა/აღსდგას შესახებ უნდა ითქვას, რომ აღდგა არის გრამატიკულად სწორი ფორმა, ხოლო აღსდგა კი – ტრადიციული ფორმა. სწორედ ასეა ეს ფორმები განმარტებული სასკოლო ორთოგრაფიული ლექსიკონში, “აღდგება; აღდგა [დ ა ა რ ა აღსდგება, აღსდგა],
მ ა გ რ ა მ: ქრისტე აღსდგა (ტ რ ა დ ი ც.) “.
როგორც “ამბიონთან” საუბარში აღნიშნა პროფესორმა შუქია აფრიდონიძემ (ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტი), “ზმნის ფორმა აღდგა არ საჭიროებს –ს– პირის ნიშანს. სხვა (არა მაინცდამაინც რელიგიურ) კონტექსტში რომ გვეხმარა ეს სიტყვა (მაგ., ისევ აღდგა ძველი ტრადიცია), ცხადია, -ს- ნიშნის უხმარებლობა არც იქნებოდა საკამათო.
რაც შეეხება ფორმულას „ქრისტე აღსდგა“, არავითარი სხვა გამართლება, თუ არა მისი ხმარების ხანგრძლივი საეკლესიო ტრადიცია და მისი თანმხლები კოლორიტი, არა აქვს. ამდენად, რჩება მხოლოდ მორწმუნის სუბიექტური არჩევანის საკითხი”.
წყარო : ambioni.ge
ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”
ქუთაისელი ანასტასია ლელაძე ჰარვარდის უნივერსიტეტში 95%-იანი დაფინანსებით ჩაირიცხა. იგი უნივერსიტეტში პოლიტიკურ მეცნიერებებს შეისწავლის.
ანასტასიას საზღვარგარეთ სწავლის იდეა მეათე კლასში გაუჩნდა, როგორც თავად ამბობს, ეს დამრიგებლისა და სკოლის დამსახურება იყო. იგი სწავლობდა ქუთაისის ნიკო ნიკოლაძის სახელობის სკოლა-ლიცეუმში. საზღვარგარეთ სწავლის გაგრძელების იდეაც სკოლის პერიოდში დაიბადა და პირველივე არჩევანი ჰარვარდის უნივერსიტეტი იყო. დიდი კონკურენციის პირობებში, ჰარვარდის უნივერსიტეტისგან ძალიან ცოტა აპლიკანტს აქვს დადებითი პასუხი. ყოველწლიურად 70 000 აპლიკაცია იგზავნება მსოფლიოს სხვადასხვა წერტილიდან და მათგან უნივერსიტეტი მაქსიმუმ 2 000-ს იღებს. საბაკალავრო პროგრამაზე იგი პოლიტიკის მეცნიერებებს შეისწავლის საერთაშორისო მასშტაბის პროფესორებთან ერთად, მაგისტრატურაზე კი სურს დიპლომატია ისწავლოს. ანასტასია ამერიკის შეერთებულ შტატებში 17 აგვისტოს გაემგზავრა და სწავლას შეუდგა.
“მთავარი მოტივაცია, რამაც გადამალახვინა საკმაოდ ბევრი დაბრკოლებით სავსე გზა უნივერსიტეტამდე, იყო ის, რომ ეს მხოლოდ ჩემთვის არ კეთდება, არამედ ამას აქვს დიდი მიზანი, ჩემს სამშობლოს რაღაცნაირად მოვახმარო განათლება. საუკეთესო განათლებას კი ჰარვარდში მივიღებდი”, − ამბობს ანასტასია.
უნდა აღინიშნოს, რომ ამერიკის შეერთებული შტატების 8 პრეზიდენტი არის ჰარვარდის უნივერსიტეტის კურსდამთავრებული. მათ შორის – ჯორჯ ბუში, ჯონ კენედი, ბარაკ ობამა, თეოდორ რუზველტი, გარდა ამისა, მარკ ცუკერბერგი, ბილ გეიტსი და ასე შემდეგ. ჰარვარდის უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულთა სიაში მალე მოხვდება ანასტასია ლელაძეც.
ევროპის ინფორმატიკის ოლიმპიადაზე ქართველმა მოსწავლეებმა უკვე მესამედ მოიპოვეს გამარჯვება, თუმცა ამჯერად გოგონათა შორის. ინფორმატიკის ოლიმპიადაზე ჩემპიონობა ერგო კომაროველ ქეთა ციმაკურიძეს, იგი ევროპის ჩემპიონი გახდა. უნდა აღინიშნოს, რომ ქეთა წლევანდელი მსოფლიო ინფორმატიკის ოლიმპიადის ვერცხლის მედალოსანიცაა. იგი საქართველოს ნაკრების ერთ-ერთი წარმომადგენელი გახლდათ და პირველი ქართველი გოგონაა, რომელმაც საერთაშორისო ინფორმატიკის ოლიმპიადაზე ვერცხლის მედალი მოიპოვა.
ოლიმპიადაზე ბრინჯაოს მედალი აიღო გუნდის ერთ-ერთმა წევრმა თეო კაკაბაძემ. ასევე ღირსეულად და თავდაუზოგავად იბრძოლეს გუნდის პატარა წევრებმა, ნინო ჩხაიძემ და გვანცა ხვედელიძემ. გოგონებს მედლამდე ძალიან ცოტა დააკლდათ უდიდესი კონკურენციის პირობებში. ევროპის ინფორმატიკის ოლიმპიადა არ არის მხოლოდ ევროპის მასშტაბის, მასში მონაწილეობს 45-მდე ქვეყნის გუნდი, მათ შორის ამერიკის შეერთებული შტატების, მექსიკის, იაპონიისა და ასე შემდეგ. უნდა აღინიშნოს, რომ წლევანდელი გუნდის არცერთი წევრი სკოლას წელს არ ასრულებს და მომავალ წელს ყველა მათგანს ექნება საერთაშორისო დონის ოლიმპიადაზე მონაწილეობისა და უდიდესი გამოცდილების დაგროვების შესაძლებლობა.
გიორგი გიქორაშვილი 18 წლისაა. ეს მისი ასაკია, მაგრამ არ ახსოვს ის რიცხვი, რამდენი წელიც მას შემდეგ გავიდა, რაც „ვეფხისტყაოსნის“ კოლექციონერობა დაიწყო. აღარც კი ახსოვს, როდის დაიწყო მისი ცხოვრების ეს პერიოდი. „ვეფხისტყაოსნის“ რამდენიმე იშვიათი გამოცემა დედამისსა და დედამისის დეიდას ჰქონდათ. „12-13 წლის რომ ვიყავი, როდესაც სკოლაში პირველად წავიკითხე „ვეფხისტყაოსნის“ პირველი თავი, იმდენად დამაინტერესა ამ ნაწარმოებმა, რომ, სახლში მისულმა, შინ არსებული ყველა ეგზემპლარი უცერემონიოდ გადავიბარე“. გიორგი ექსკლუზიურად ჰყვება კოლექციის შესახებ, რომლის რაოდენობა დღეს 120 ცალს აღწევს.
რატომ გადაწყვიტე მისი შეგროვება?
„მახსოვს, პირველად როგორი რუდუნებით მეჭირა 1955 წლის ქართულ ენაზე არსებული გამოცემა თოიძის ილუსტრაციებით. თითქოს, ხელში წიგნი კი არა, გრაალის თასი მეჭირა. წიგნის ერთი გადაშლაც კი საკმარისი იყო, რომ ჩამითრია არაბეთისა და ინდოეთის რუსთველიანურმა მორევმა – იმ პიროვნული ქცევის კოდექსმა, რასაც ავტორი გვთავაზობს. შინაარსის გარდა, მონუსხული ვიყავი რუსთაველის პოეტური ხელოვნებით. ქართული გამოცემების გარდა, სახლში გვქონდა გამოცემა გერმანულ ენაზე. წიგნის წინ-უკუღმა თვალიერების შემდეგ, უცბად, მადლიერების გრძნობამ შემიპყრო – ვიღაც გერმანელი ჩამოვიდა საქართველოში, ისწავლა ქართული, ქართულიდან ასეთი სირთულის ნაწარმოები გადათარგმნა გერმანულად, იქ გამოსცა და ჩვენ არც კი ვიცით მისი სახელი. გადავწყვიტე, როგორც ჩიტი ტყის ხანძრის დროს, მეც, ჩემი შესაძლებლობებით, გამომესწორებინა ეს “გაუგებრობა” და თითო ენაზე თითო წიგნი შემეგროვებინა”.
დღეისთვის, გიორგი „ვეფხისტყაოსნის“, დაახლოებით, 120 ცალი განსხვავებული ეგზემპლარის მფლობელია. ზოგადად, ეს ნაწარმოები, დაახლოებით, 56 ენაზეა ნათარგმნი. გიორგიმ კი, ჯერჯერობით, 28 ენაზე გამოცემული ვერსია შეაგროვა, მათ შორისაა – ტაჯიკური, იაკუტიური, ყაბარდოული, მოლდოვური, ბასკური, ქურთული, იაპონური, უზბეკური, ყაზახური, პოლონური და მეგრული ვარიანტები შესაბამისი ნაწარმოებისა.
ყველაზე მეტად, შენს კოლექციაზე რომელი ვერსიები გამოირჩევა?
„ჩემი კოლექციიდან ყველაზე მეტად გამოვარჩევდი 1917 წლის უნგრულ ენაზე არსებულ გამოცემას. წარმოიდგინეთ, წიგნი იბეჭდება ბუდაპეშტში გაგანია პირველი მსოფლიო ომის დროს. მიუხედავად ამისა, აქვს ზიჩის საოცარი ხარისხის ილუსტაციები. წიგნი დამატებით ჩასმულია ტყავის ყდაში, რომელსაც ყუაზე სათაური მოოქროვილი ასოებით აქვს ამოკვეთილი და, რაც მთავარია, იგი არის უნგრელი ქართველოლოგის, მორის იშტვანოვიჩის საჩუქარი ქართველი ენათმეცნიერის, შოთა ძიძიგურისადმი, რასაც მოწმობს წარწერა წიგნის პირველ გვერდზე“.
გიორგის „ ვეფხისტყაოსნურ“ კოლექციაში ყველაზე ძველი მისი 1905 წლის ვერსიაა. მისი თქმით, ეს არ არის კლასიკური გაგების „ვეფხისტყაოსანი“. „ეს არის, ვციტირებ: “სოსიკო მერკვილაძის მიერ გამოკრებილი ხალხური ვეფხისტყაოსანი”. სოსიკო მერკვილაძემ, მკვლევარმა და წიგნის ავტორმა, იმოგზაურა საქართველოს სხვადასხვა კუთხეში და იქ “გამოიკითხა” ზეპირსიტყვიერად შემორჩენილი ვეფხისტყაოსანი. დამიჯერეთ, რომ წაიკითხოთ, შინაარსი იმდენად განსხვავებულია, რომ უბრალოდ სახტად დარჩებით.
როგორც წესი, გიორგი „ვეფხისტყაოსნის“ ვერსიებს თბილისელი ბუკინისტებისგან ყიდულობს. გარდა ამისა, როდესაც მოგზაურობს სხვადასხვა ქვეყანაში, ცდილობს, რომ იქედან იქაურ ენაზე ნათარგმნი „ვეფხისტყაოსნის“ გარეშე სამშობლოში არ დაბრუნდეს.
დღემდე აგრძელებ შეგროვების პროცესს?
იყო დრო, როდესაც თბილისის ყველა ბუკინისტი აღრიცხული მყავდა – ვინ, სად, რა წიგნს ყიდდა. მაგრამ რაც უფრო იზრდება შენი კოლექცია, მით უფრო რთული ხდება, რაიმე ახალი გამოცემა შემატო მას. კოლექციონერობა არ არის დასრულებადი პროცესი, იგი უსასრულოა. არ არსებობს ისეთი კოლექცია, რასაც სრულად შეაგროვებ და თამამად იტყვი – მორჩა, დავამთავრე მისი შეგროვება. მაგალითად, „ვეფხისტყაოსანი“ ავიღოთ. ვთქვათ, შეაგროვე ყველა უკვე გამოცემული ეგზემპლარი. დავუშვათ, სადმე იპოვნე 1721 წლის ვახტანგისეული პირველი ნაბეჭდი „ვეფხისტყაოსანი“ (რომელიც მხოლოდ 21 ცალია შემორჩენილი) და იპოვნე 1941 ჰიტლერის მიერ ქართველი სამხედროებისთვის დაბეჭდილი ეგზემპლარიც (რომლის სულ 5 ცალია შემორჩენილი). კი, რამდენიმე თვით გექნება სრული კოლექცია, მაგრამ მალე გამოვა ახალ ენაზე, ხელმეორედ დაიბეჭდება და ასე გაგრძელდება სამუდამოდ. მე ვცდილობ, რომ, ძველთან ერთად, ყველა ახლადდაბეჭდილი გამოცემაც შევმატო ჩემს კოლექციას. მაგრამ ეს კოლოსალურ შრომას, ენერგიასა და დროს მოითხოვს, რაც აბიტურიენტისთვის წარმოუდგენელი ფუფუნებაა.
ჯერჯერობით, გიორგის კოლექციას მონაწილეობა არცერთ აქტივობაში მიუღია. „მე ძალიან მომთხოვნო პიროვნება ვარ და თუ პირადად არ დავრწმუნდი, რომ უსაფრთხოების ყველა ზომა მიღებულია, ჩემი „ვეფხისტყაოსნები“ ჩემი სახლის ზღურბლს არც კი გადაკვეთს. დიახ, მქონია შემოთავაზება, რომ ჩემი კოლექცია გამომეფინა კონკრეტულ დაწესებულებასა, თუ ინსტიტუტში, მაგრამ უარი მითქვამს, რადგან იქ არ არსებობდა არანაირი ინვენტარი წიგნის დაზიანებისგან დასაცავად“.
,,თალიბანის“ მთავრობა ავღანეთში უნივერსიტეტებში ქალებისთვის უმაღლესი განათლებას მიღებას კრძალავს.
უმაღლესი განათლების მინისტრმა, ნედა მოჰამად ნადიმმა შესაბამისი განკარგულება უკვე გამოსცა.
გადაწყვეტილებას ავღანელი სტუდენტები ქალების მომავლის განადგურებად აფასებენ.
„მათ დაანგრიეს ერთადერთი ხიდი, რომელიც ჩემს მომავალთან დამაკავშირებდა“, – განაცხადა ქაბულის უნივერსიტეტის ერთ-ერთი სტუდენტი.
“მჯეროდა, რომ შემეძლო სწავლა და ჩემი მომავლის შეცვლა ან ჩემს ცხოვრებაში სინათლის შეტანა, მაგრამ მათ ეს გაანადგურეს,” – აღნიშნეს სტუდენტები დასავლურ მედიასთან საუბარში.
აკრძალვა კიდევ უფრო ზღუდავს ქალთა განათლებას ავღანეთში. შარშან, ,,თალიბანის“ ხელისულებაში დაბრუნების შემდეგ გოგონებისთვის საშუალო სკოლებში განათლების მიღება შეიზღუდა.
გაერო-მ და რამდენიმე ქვეყანამ „თალიბების“ გადაწყვეტილება მკაცრად დაგმეს და გააპროტესტეს.
“ეს კიდევ უფრო არღვევს თანაბარი განათლების უფლებას და აღრმავებს ქალების ადგილის წაშლას ავღანურ საზოგადოებაში,” – განაცხადა ავღანეთის საკითხზე გაერო-ს სპეციალურმა მომხსენებელმა.
შეერთებულ შტატებში კი იმუქრებიან, რომ ასეთი ნაბიჯი “თალიბანისთვის შედეგებს მოიტანს”.
„თალიბანი ვერ იქნება საერთაშორისო თანამეგობრობის ლეგიტიმური წევრი, სანამ ისინი პატივს არ სცემენ ყველას უფლებებს ავღანეთში“, – განაცხადა სახელმწიფო მდივანმა, ენტონი ბლინკენმა განცხადებაში.
მისი თქმით, ვერცერთი ქვეყანა ვერ განვითარდება, როცა მისი მოსახლეობის ნახევარს პროგრესის საშუალებას არ აძლევენ.
წყარო : BBC
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”
საერთაშორისო კვლევა „ევროსტუდენტი VI“-ს ფარგლებში შეგროვდა მონაცემებით, რომლითაც შესაძლებელია შეფასდეს სკოლის დამთავრების შემდეგ უმაღლეს სასწავლებლებში სწავლის გაგრძელების მსურველი ქართველი და ევროპელი სტუდენტების გადაწყვეტილებები. კვლევის შესახებ ინფორმაციას “IPM კვლევები” ავრცელებს.
სტუდენტებმა შეაფასეს დებულებები, რომლებიც ეხებოდა უმაღლეს განათლებაში სწავლის გაგრძელების გადაწყვეტილებას. მათ შორის, სტუდენტებმა შეაფასეს შემდეგი დებულება: „ყოველთვის ნათელი იყო, რომ როდესმე მაინც ვისწავლიდი“. კვლევის შედეგები აჩვენებს, რომ გამოკითხულთაგან თითქმის ყველა ევროპულ ქვეყანაში სტუდენტთა უმრავლესობა დარწმუნებული იყო, რომ უმაღლეს სასწავლო დაწესებულებაში სწავლას დაიწყებდნენ. როგორც აღმოჩნდა, ქართველი სტუდენტები თავდაჯერებულობით ლიდერობენ (86,5%) ალბანეთის შემდეგ (91,9%), ჩეხ სტუდენტებს კი ყველაზე დაბალი მაჩვენებელი აქვთ (34,2%).
სტუდენტების მიერ შეფასებულ დებულებებს შორისაა შემდეგიც: „ხშირად მაქვს შეგრძნება, რომ უმაღლეს განათლებაში ჩემი ადგილი არ არის.“ ქართველი სტუდენტების 13.8% (სრულიად) ეთანხმება ამ დებულებას. უმაღლეს საგანმანათლებლო სისტემაში ჩართვის გადაწყვეტილებას ყველაზე მეტად რუმინელი (27%) და უნგრელი (21.4%) სტუდენტები აყენებენ ეჭვქვეშ.
დებულება – „ხანდახან ჩემს თავს ვეკითხები, სწავლა სწორი გადაწყვეტლება იყო თუ არა“ – კვლევის მონაწილეებმა შემდეგნაირად შეაფასეს: ხორვატი სტუდენტები ამ კითხვას თავს ყველაზე იშვიათად უსვამენ (10.4%), პოლონელები კი – ყველაზე ხშირად (28.4%), ხოლო გამოკითხული ქართველი სტუდენტებიდან ყოველ მეხუთეს აწუხებს ეს კითხვა (21%).
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”
მედეა ღამბაშიძე იყო პირველი, ვინც 1918 წელს დაარსებულ სახელმწიფო უნივერსიტეტში ჩაირიცხა. მან 19 წლის ასაკში პირველმა შეიტანა განცხადება თსუ-ში და პირველი სტუდენტური ბარათიც მისცეს. მედეა სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტზე სწავლობდა.
მედეას მშობლები სახელმწიფო უნივერსიტეტში ლექციებს უსასყიდლოდ კითხულობდნენ. მამა – ვახტანგ ღამბაშიძე, ჰიგიენის კათედრას ხელმძღვანელობდა. დედა – ვანდა ღამბაშიძე, ივანე ჯავახიშვილის მოწვევით ინგლისურ ენას ასწავლიდა სტუდენტებს.
მედეა ღამბაშიძეს პირად მოგონებებში აღწერილი აქვს უნივერსიტეტის გახსნის დღე, სადაც ამ მოვლენის მნიშვნელობაზე საუბრობს.
„პირველ საათზე, დიდი ზეიმით გაიხსნა ქართული უნივერსიტეტი. აუარებელ საზოგადოებას ვეღარ იტევდა ქართული უნივერსიტეტის შენობის კედლები. პარაკლისის შემდეგ, უნივერსიტეტი გახსნა ქუთაისის მკვიდრმა და შემდგომ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა მინისტრმა აკაკი ჩხენკელმა: „ეს დღე დაუვიწყარ დღედ დარჩება ქართველი ერისათვის… ამ უნივერსიტეტმა უნდა აღანთოს ქართველ ერში გონებრივი განახლებისა და აღორძინების ლამპარი. მან უნდა გადმონერგოს ჩვენში ევროპის გონების საგანძური. არასოდეს არ ყოფილა ასე საჭირო და ძვირფასი ჩვენთვის სამეცნიერო ტაძარი, როგორც დღეს – ამ ძველის დანგრევისა და ახალის წარმოშობის ჟამს – როდესაც ქართველმა ერმა უნდა მოიპოვოს არა მხოლოდ პოლიტიკური თავისუფლება, არამედ უნდა განახლდეს მისი სულიც და ფართოდ გაშალოს ფრთები მისი შემოქმედების გენიამ…“
სამწუხაროდ, საბჭოთა ოკუპაციის გამო, მედეა ღამბაშიძეს უნივერსიტეტის დამთავრება არ დასცალდა. სამი წლის შემდეგ მთელი ოჯახით ემიგრაციაში მოუწია წასვლა. თავდაპირველად ოჯახი კონსტანტინოპოლში წავიდა, სადაც მედეამ და მისმა მშობლებმა წითელ ჯვარში დაიწყეს მუშაობა. შემდეგ ქართველი ინტელიგენციის სხვა წევრებთან და პირველი მთავრობის წარმომადგენლებთან ერთად პარიზში გაექცნენ საბჭოთა რეპრესიებს. როგორც მათი მოგონებებიდან ჩანს, ოჯახს პარიზში ძალიან უჭირდა და სამშობლოში დაბრუნებაზე ყოველდღე ოცნებობდა, თუმცა ეს ოცნება ვერასდროს აიხდინეს.
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“
საქართველოში, ყოველწლიურად, დაახლოებით, 40 000 აბიტურიენტი აკეთებს არჩევანს, თუ რომელ უმაღლეს სასწავლო დაწესებულებაში, რა მიმართულებით სურს სწავლის გაგრძელება და სკოლის დასრულებისთანავე უნივერსიტეტში ჩაბარება საშუალო განათლების შემდგომ სწავლის გაგრძელების ყველაზე მიღებული ფორმაა. შესაბამისად, როგორც აღმოჩნდა, ევროპის ქვეყნებში განხორციელებული საერთაშორისო კვლევის – ევროსტუდენტი VI-ის მიხედვით, ქართველი სტუდენტები ევროპელ სტუდენტებთან შედარებით, ერთ-ერთი ყველაზე ახალგაზრდები არიან. კერძოდ, კვლევის მონაწილე თითქმის ყველა ქვეყანაში, სტუდენტების თითქმის ნახევარი 25 წლის ან უფრო ახალგაზრდაა. ქართველი სტუდენტებისთვის კი, საშუალო ასაკი 22 წელია. ქალი სტუდენტები თითქმის ყველა ევროპულ ქვეყანაში სტუდენტთა უმრავლესობას შეადგენენ. გამონაკლისი მხოლოდ თურქეთი და გერმანიაა.
მიუხედავად უმაღლეს სასწავლო დაწესებულებებში ქალი სტუდენტების ზოგადი სიმრავლისა, განსაკუთრებით საგრძნობია გენდერული დისბალანსი ინფორმაციულ-საკომუნიკაციო ტექნოლოგიების (ICT) სფეროში. ამ სფეროში ქალი სტუდენტების ყველაზე მცირე ნაწილი იღებს განათლებას. ეს პრობლემა ევროპულ ქვეყნებთან ერთად, მწვავედ ეხება საქართველოს იგივე მიმართულების საუნივერსიტეტო პროგრამებს.
ქართველი სტუდენტების ყველაზე მეტი ნაწილი სოციალური მეცნიერებებისა და ჟურნალისტიკის მიმართულებით სწავლობს (36,8%), პოპულარულია ბიზნეს-ადმინისტრირებისა და სამართლის (13,8%), ასევე, ხელოვნებისა და ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა ფაკულტეტებზე სწავლის გაგრძელებაც (13,5%).
ქართველი სტუდენტებისთვის ყველაზე არაპოპულარული სფერო განათლებაა (1,9%). ამ სფეროში გენდერული ბალანსი ყველაზე დარღვეულია – განათლების მიმართულებით მამრობითი სქესის სტუდენტების უკიდურესად მცირე რაოდენობა სწავლობს (სტუდენტთა საერთო რაოდენობის 0,1%).
წყარო: IPM-ის კვლევა
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”
