close

ფსიქოლოგია

ფსიქოლოგია

რატომ გვსურს მივაღწიოთ წარმატებას?

 ყოველდღიურად  ჩვენ ვფიქრობთ  ჩვენს სამომავლო გეგემბსა და მისაწრაფებებზე. ვცდილობთ(?) დღითიდღე მივუახლოვდეთ წარმატებას.  თუმცა ცოტა ჩვენგანს თუ უფიქრია რატომ გვიჩნდება წარმატების მიღწევის მოთხოვნილება? რა არის მიზეზი? რაში გვჭირდება იგი  სინამდვილეში? საიდან ჩნდება მისი მიღწევის სურვილი-ჩვენი ცნობიერი თუ არაცნობიერი გონებიდან?

ამ კითხვებზე პასუხის გაცემის საშუალებას ერთი  პატარა, მარტივი სავარჯიშო მოგვცემს.

გაიხსენეთ თქვენ მიერ ბოლოს მიღწეული წარმატება. არ არის აუცილებელი ეს იყოს რაიმე სერიოზული, რთული და წარმოუდგენელი.

წარმატება მოგზაურობას ჰგავს. ის შეიძლება იყოს მარტივი, განტვირთვის დანიშნულების, ზოჯერ კი პირიქით  – ხიფათითა და თავგადასავლებით სავსე, ხანგრძლივი ან ხანმოკლე. რატომ გადაწყვიტე  ამ მოგზაურობაში წასვლა ? როგორ გაუმკლავდი მას? რა დაგეხმარა მის დასრულებასა და სიძნელეების გადალახვაში? საიდან დაიწყო თქვენი მოგზაურობა? გახსენე გრძნობები და ემოციები რომელიც ამ მომენტთანაა დაკავშირებული. რა გახდა იმის მიზეზი რომ საკუთარ თავს ეს მიზანი დაუსახეთ? რა იყო თქვენი  პირველი ნაბიჯი? ეცადე გამოყო ფაქტორები რომელიც შთაგაგონებდა და მოტივაციას გაძლევდა ამ გზის მანძილზე. ასევე გაიხსენე ის ფაქტორები და ადამიანები, რომლებიც მოგზაურობის დროს გზაზე გადაგეღობა და გაფერხებდა. როგორ უმკლავდებოდი მათ? და საბოლოოდ მივდივართ დანიშნულების ადგილზე! რა იგრძენით მაშინ როდესაც, წარმატებას მიაღწიეთ? ნამდვილად ბედნიერი იყავით თქვენი მიღწეულით? თუ პირიქით, იმედი გაგიცრუვდათ და მიღწეულმა ვერ დაგაკმაყოფილათ?

რატომ გვიჩნდება მოთხოვნილება მივაღწიოთ წარმატებას?

 

  1. ჩვენ გვსურს წარმატების მიღწევა იმიტომ, რომ ის ჩვენი ცხოვრებისეული გეგმების განუყოფელი ნაწილია

წარმატება მჭიდრო კავშირშია ჩვენს ყოფით გეგმებთან. ეს იქნება განათლებისა თუ სასურველი სამსახურის მიღება, საკუთარი ბიზნესისა და ახალი ურთიერთობების წამოწყება. ამ ყოველივეს მიღწევა ჩვენთვის წარმატებაა. ყველა ეს მიზანი პოზიტიურ განცდებსა და ემოციებს იწვევს ჩვენში, რადგან გვეუფლება გრძნობა იმისა, რომ ჩვენ თვალსაჩინო პროგრესი გვაქვს ცხოვრებაში.

 

  1. ხშირ შემთხვევაში, ჩვენ გვსურს განვიცადოთ ის სარგებელი, რომელიც კონკრეტული მიზნის მიღწევიდან გამომდინარეობს.

 

  1. ჩვენ გვიყვარს ,,გემო” გამარჯვებისა!

-წარმატების მიღწევა პოზიტიური გამოცდილებაა ჩვენთვის, რომელიც გგვმატებს ღირებულებას ცხოვრებაში. ადამიანს უყვარს გამარჯვებულობის გრძნობა. ეს ბუნებრივია. არ აქვს მნიშვნელობა არის თუ არა დაწესებული რაიმე პრიზი, ადამიანის ბუნებაში ღრმადაა ჩადებული გამრჯვების გრძნობის სიყვარული.

 

  1. ჩვენ გვჭირდება სტიმული, მოტივაცია

-ცოდნა იმისა, რომ არსებობს რაღაც მიზანი, დანიშნულება, რომელსაც ჩვენ შეგვიძლია რომ მივაღწიოთ, მოტივატორი ხდება მოქმედებისა. რაც უფრო გამომწვევია მიზანი, მით უფრო ძლიერია წარმატებულობის გრძნობა.

 

  1. ჩვენ გვაქვს მოთხოვნილება, კომპენსაცია შევძლოთ იმ მარცხისა და წარუმატებლობის, რომელიც წარსულში განვიცადეთ

ჩვენ ყველა ვუშვებთ შეცდომებს. მარცხი, რა თქმა უნდა, არასოდესაა სასიამოვნო და მისაღები, მაგრამ ის ცხოვრებაში გარდაუვალია. ერთადერთი რამ, რაც შეგვიძლია გავაკეთოთ, მისი სასიკეთოდ გამოყენებაა -ვისწავლოთ ჩვენს შეცდომებზე და მივიღოთ ჩვენთვის ღირებული უკუკავშირი. შესაძლოა ჩვენ ერთხელ დავმარცხდით, მაგრამ კვლავ გვაქვს სურვილი გამარჯვებისა. ეს შეჯიბრია საკუთარ თავთან, რომელშიც ვმონაწილეობთ იმისათვის, რომ კომპენსაცია გავუკეთოთ ჩვენს წარსულში დანაკარგებს ანუ მივაღწიოთ წარმატებას. ხშირად სწორედ ეს ფაქტორი განიხილება მთავარ მიზეზად თუ რატომ გვსურს ვიყოთ წარმატებულები.

 

  1. ჩვენ განვიხილავთ წარმატებას, როგორც ჩვენი პრობლემების გადაჭრის გზად.

წარმატების განცდა ძალიან დადებითი და პოზიტიური გრძნობაა. მას აქვს ძალა იმისა, რომ შეამციროს ცუდი გამოცდილებების ზემოქმედება ჩვენზე.

 

ახლა კი შეგიძლიათ თვიდან დაუსვათ საკუთარ თავს სტატიის დასაწყისში მოცემული კითხვები, გაცნობიერებულად და მიზანმიმართულად დაისახოთ  გეგმები, მიზნები რომლის განხორციელებაც დიდ სიამოვნებასა და ღირებულებებს შემატებს თქვენს ცხოვრებას!

 

 

 

მასალა მოამზადა:  თიკო ორჯონიკიძემ

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
ბიზნესიფსიქოლოგია

როგორ გავანაწილოთ ჩვენი დრო და დავახარისხოთ შესასრულებელი საქმეები?

რატომ ვერ ვასწრებთ ვერაფერს?
უკვე მერამდენედ დავგეგმეთ უამრავი რამ, მოტივაციაც გვქონდა, მონდომებით დავიწყეთ და შემდეგ? დრო არაფრისთვის გვეყო, უამრავი საქმის გამო ვეღარ შევძელით მოგვეხერხებინა ის, რაც ამდენად მნიშვნელოვანია. შემდეგ ისევ იმედგაცრუება – რატომ არ გამომდის, რატომ ვერ ვასწრებ ვერაფერს? როგორ მოხდა, რომ ასეთი მნიშვნელოვანი საკითხისთვის ვერ გამოვნახე დროო? ახლა კი ყველაფრის კეთება ერთდროულად მიწევს – ყველაფერს ერთად ვცდილობ და არაფერი გამომდის კარგად.
დღევანდელი ცხოვრების ტემპი ძალიან აჩქარებულია, რომ დავაკვირდეთ, ყველას სადღაც ეჩქარება, აგვიანდება, ჩვენც თითქოს ეს ქაოსი გვშთანთქავს და გაქცევა, თავის დაღწევა გვინდება. როგორ შევინარჩუნოთ ბალანსი?
ყველაზე ხშირად დაშვებული შეცდომა დროის მენეჯმენტში ბალანსის დაცვას ეხება, როდესაც ვერ ვახერხებთ შესასრულებელი სამუშაო და დასვენება სათანადოდ გადავანაწილოთ. ხშირად იმდენს ვშრომობთ ერთბაშად, რომ შემდეგ არაფრის თავი გვაქვს, ხოლო ზოგჯერ გასაკეთებელი საქმე ბოლო წუთამდე გადაგვაქვს, მანამდე ვისვენებთ, შემდეგ კი ერთბაშად ჩქარ-ჩქარა ვაკეთებთ ყველაფერს _ შესაბამისი ხარისხით.
იმისათვის, რომ შევძლოთ დროის სწორი გადანაწილება, საჭიროა ჩამოვწეროთ ჩვენი გეგმები, შემდეგ კი ის გარკვეულ ჯგუფებში მოვაქციოთ. უნდა დავყოთ გეგმები, მნიშვნელოვნად და უმნიშვნელოდ, სასწრაფოდ და არასასწრაფოდ. ამისთვის უნდა ჩამოვწეროთ ისინი შემდეგნაირად: დიდ თაბახის ფურცელს ვყოფთ ოთხ ნაწილად, ოთხ კვადრატად. ფურცლის მარცხენა ზედა მეოთხედს უნდა დავაწეროთ თავზე ,,სასწრაფო და მნიშვნელოვანი”. აქ ყველაზე სასწრაფო და ამასთანავე მნიშვნელოვან გეგმებს ჩამოვწერთ, ამიტომ ეს არის ის კვადრატი, რომელსაც ყველაზე დიდი ყურადღებას დაუთმობთ შემდეგ. მის ქვემოთ ანუ მარცხენა ქვედა კვადრატს უნდა დავაწეროთ ,,სასწრაფო და უმნიშვნელო”, ეს კვადრატი მისი შესაბამისი გეგმებით უნდა დავტვირთოთ. მარჯვენა ზედა კვადრატში ვწერთ ,,არასასწრაფო და მნიშვნელოვან” გეგმებს, ხოლო ქვედა მარჯვენა კვადრატში გროვდება “ არასასწრაფო და უმნიშვნელო” გეგმები. ამ კვადრატებში დროთა განმავლობაში ცვლილება შეგვაქვს, აქედან გამომდინარე ზოგიერთი რამ არასასწრაფოდან სასწრაფოში გადაინაცვლებს, მნიშვნელოვანიდან ნაკლებად მნიშვნელოვანში და სხვა. კვადრატის შინაარსიდან გამომდინარე ნაკლები ყურადღება და ენერგია დაეხარჯება მარჯვენა დაბლა არსებულ მეოთხედს, ხოლო მარცხენა მაღალი კუთხე ყველაზე დიდ ენერგიას მოითხოვს თქვენგან. 
თუ ჩვენ ასეთ ცხრილში გადავანაწილებთ გეგმებს და მას დროდადრო გადავხედავთ, არ გამოგვრჩებათ ყურადღების მიღმა მნიშვნელოვანი გეგმები და არც პრობლემები შეგვექმნება მათი არშესრულების გამო. სასურველია მარცხენა ზედა კვადრატში შევიყვანოთ აქტივობებთან ერთად დასვენებაც, რათა ბევრი საქმის შემდეგ აღვიდგინოთ ენერგია ჩვენთვის სასურველი გზებით. დროის მენეჯმენტის კარგი მაგალითია, რომ დიასახლისი, რომელმაც მნიშვნელოვანი საჩქარო სახლის საქმეები შეასრულა, დასასვენებლად მოეწყოს და დატკბეს მისი საყვარელი ნუგბარით, წიგნის კითხვით, ტელეგადაცემის ყურებით ან სხვა. გისურვებთ წონასწორობას დროის, საქმისა და დასვენების სარფიან გადანაწილებაში!

 

მასალა მოამზადა:  თიკო ორჯონიკიძემ

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
საქართველოფსიქოლოგია

მშობლებისა და შვილების ურთიერთობის მთავარი ასპექტების შესახებ მრგვალი მაგიდა შედგა

22 აპრილს დავითიანნის ფსიქოლოგიის ცენტრში გაიმართა მრგვალი მაგიდის ფორმატის შეხვედრა თემაზე – მშობლებისა და შვილების ურთიერთობის მთავარი ასპექტები, რომელსაც უძღვებოდა ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე.

შეხვედრაზე განხილეს ისეთი მნიშვნელოვანი საკითხები, როგორიცაა – შვილისა და მშობლის ურთიერთობის გავლენა ადამიანის პიროვნებად ჩამოყალიბების პროცესზე, აღზრდის სტილები საქართველოსა და სხვა ქვეყნების მაგალითებზე, შვილის რიგითობა ოჯახში, მამის ჩართულობის აუცილებლობა აღზრდის პროცესში.

მამის ჩართულობა განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია 5-6 წლის ასაკიდან, როდესაც ბავშვი ითვისებს მისაბაძი ადამიანისგან გარკვეულ უნარებს, ქცევებს. ბიჭების შემთხვევაში ასეთია მამა, ხოლო მამის არ არსებობის შემთხვევაში ბაბუის, ბიძის, უფროსი ძმის ან სხვა მამრობითი სქესის ნათესავი.

ფსიქოლოგმა განმარტა აღზრდის ოთხი სტილი:

ავტორიტარული – ავტორიტარული სტილის დროს მშობლები შვილებისგან დისციპლინირებულობას ითხოვენ და ნაკლებად ინტერესდებიან მათი დამოუკიდებლობით. ამ დროს ოჯახში ყველა გადაწყვეტილებას მშობელი იღებს.

ავტორიტეტული –  ავტორიტეტული მშობლები სათანადო მოთხოვნებს უყენებენ შვილებს, თუმცა თავადაც გულისხმიერად ეპყრობიან მათ, ისინი ყოველთვის უტოვებენ ბავშვებს ურთიერთობის ინიცირების შესაძლებლობას და ხელს უწყობენ თვითრეგულაციის უნარის, თანატოლებთან და უფროსებთან კარგი ურთიერთობის განვითარებას. აღზრდის ავტორიტეტული სტილი ყველაზე მეტად აყალიბებს ეფექტური მშობელი-შვილის კავშირს.

აღზრდის უყურადღებო სტილის შემთხვევაში, მშობლები არც დისციპლინისა და წესების შესრულებას ითხოვენ შვილებისგან და არც მათი ინდივიდუალობით ინტერესდებიან. ამ დროს მშობლები თითქმის არ აკონტროლებენ შვილებს და სითბოსაც ნაკლებად გამოხატავენ.

ლიბერალურის შემთხვევაში მშობლები გულისხმიერები არიან შვილების მიმართ, თუმცა ვერ ახერხებენ საზოგადოებრივი წესების სტრუქტურების სწავლებას, რომლებითაც მათ უნდა იცხოვრონ, ამის გამო მოზრდილობაში მათ სირთულეები ექმნებათ. ამ სტილით აღზრდილი ბავშვები ვერ აკონტროლებენ თავიანთ იმპულსებს.

მრგვალი მაგიდის წევრებმა დაასახელეს მშობლებსა და შვილებს შორის არსებული პრობლემების პრევენციის გზები:

  • მშობლებსა და შვილებს შორის კომუნიკაციის დამყარება. მშობელი უნდა იცნობდეს საკუთარ შვილს და თუ არ იცნობს საკმარისად, უნდა შეეძლოს ამის აღიარება და გამოსწორება.
  • ოჯახის გასვლა ერთად ქალაქგარეთ, დასასვენებლად. მეგობრული ურთიერთობა მშობელსა და შვილს შორის. კონტაქტი შვილის ინტერესის სფეროს დახმარებით – მასთან საუბარი ან მისი მოსმენა იმ თემებზე, რაც აინტერესებს. მშობელსა და შვილს შორის კავშირი არ უნდა გაწყდეს.
  • მშობელმა უნდა დაიმსახუროს საკუთარი შვილის პატივისცემა, იყოს მისთვის ავტორიტეტი. ამისათვის კი მშობელი თავად უნდა იყოს თვითრეალიზებული, ჰქონდეს საკუთარი ინტერესები და პირველ რიგში, პატივს სცემდეს საკუთარ პიროვნებას. არ უნდა იყოს მერყევი.
  • შვილთან სასურველია მეგობრული, თანასწორი ურთიერთობა, ვიდრე ბრძანებლური და დიქტატორული მიდგომა.
  • ურთიერთგაზიარება მათ შორის. ინდივიდუალობის ხელშეწყობა მშობლის მხრიდან. ნაკლები კრიტიკა. ნაკლები ბრძანებები. ნაკლები ჰიპერმზრუნველობა. მეტი მოსმენა. მეტი მეგობრობა.
  • მშობელმა შვილს აუხსნას რატომ უნდა გააკეთოს ან არ გააკეთოს ესა თუ ის დავალება.

შეხვედრას ესწრებოდნენ – თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სტუდენტები: ნათია კიკვაძე, მართა ჩაგუნავა; საქართველოს ანდრია პირველწოდებულის სახელობის უნივერსიტეტის სტუდენტები – სალომე ბოსტოღანაშვილი, ელენე ჩუგოშვილი; ფსიქოლოგი – ნინო თოფურია; სკოლის სპეცპედაგოგი  – ქეთევან მჭედლიშვილი; მშობელი – თამარ ჯიშკარიანი; ფსიქოლოგი – ნანა გველესიანი; კავკასიის უნივერსიტეტის სტუდენტები – ანა ჭიხვარია, მონიკა დაგანძე; საქართველოს ეროვნული უნივერსიტეტის სტუდენტები – თეონა დელიბაშვილი, ანა კალანდაძე, თინათინ ქათამაძე.

 

მასალა მოამზადა:  ნინო კერესელიძემ

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
ეს საინტერესოაფსიქოლოგია

პლაცებოს ეფექტი – ადამიანის თვითდარწმუნებისა და ,,განკურნების” საშუალება

პლაცებო  – ეს არის ნივთიერება სამკურნალო თვისებების გარეშე, რომელსაც წამლის საშუალების სახით იყენებენ. ექიმი არწმუნებს პაციენტს, რომ ის პროცედურის შემდეგ გამოჯანმრთელდება, თუმცა უმალავს წამლის ინერტულობის ფაქტს.
ეს ქმედება საჭიროა იმისთვის, რომ პაციენტმა ირწმუნოს საკუთარი გამოჯანმრთელების შესახებ.
ხშირად პლაცებოს ჩვეულებრივი წამლის საწინააღმდეგოდაც იყენებენ – ახალი წამლის შემოღებისას პაციენტთა ნაწილს პლაცებოს ასმევენ, ნაწილს – ნამდვილ წამალს და შედეგებს აკვირდებიან. მხოლოდ მაშინ, თუკი წამალს გაცილებით უკეთესი შედეგი ექნება, ვიდრე პლაცებოს, მას ვარგისად აღიარებენ. ბევრი მიიჩნევს, რომ მსგავსი რამ არასწორი და არაეთიკურია, რადგან პაციენტს რაღაცას ატყუებენ.
პლაცებოს ეფექტი დაახლოებით იგივეა, რომ თავს დააჯერო რაიმე არარეალური და შემდგომ მართლაც შეძლო მისი შესრულება.
დაზუსტებით იმის თქმა, თუ როგორ მუშაობს პლაცებო, ჯერ კიდევ შეუძლებელია, მაგრამ კვლევებმა აჩვენა, რომ პოზიტივის მოლოდინი ჩვენს ტვინში დადებით ცვლილებებს იწვევს. პლაცებოს მიღება იწვევს ტვინში ენდორფინის გამომუშავებას, რაც ხელს უწყობს ტკივილის შემცირებას ან მთლიანად მოხსნას.
პლაცებოს ეფექტის მოქმედების ხარისხი უკავშირდება ადამიანის თვითდარწმუნებას და „მკურნალობის“ გარეფაქტორებს – მაგალითად, პლაცებოს სახეს, მის ღირებულებას და „წამლის“ მოპოვების საშუალების სირთულეს, ნდობას ექიმისადმი და კლინიკის ავტორიტეტს. მეცნიერებმა ასევე აღმოაჩინეს: მსხვილი და დიდი ზომის პლაცებოს აბი უფრო ეფექტურია, ვიდრე პატარა. ასევე მნიშვნელოვანია ფერიც – ფერადი უფრო ქმედითია, ვიდრე თეთრი.
პლაცებოს ეფექტი რეალურია და ნამდვილად არსებობს, რომელიც მრავალი ექსპერიმენტითაა დამოწმებული. პლაცებო არის მაგალითი იმისა, თუ რამხელა მნიშვნელობა აქვს პაციენტის განწყობას მკურნალობისას.

 

მასალა მოამზადა: ნინო კერესელიძემ

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

 

სრულად ნახვა
ბიზნესიფსიქოლოგია

5 რამ, რაც თქვენს ემოციურ ინტელექტზე ინფორმაციას გაწვდით

ემოციური ინტელექტი არის უნარი – გაიგო და მართო საკუთარი და სხვისი ემოციები. ის დიდ როლს თამაშობს ცხოვრებისეული მიზნების მიღწევასა და კარიერულ წინსვლაში. მაღალი ემოციური ინტელექტის მქონე ადამიანებს ესმით ურთიერთობების ხელოვნება, სოციალური პერსპექტივები უფრო მეტად, ვიდრე დაბალი ემოციური ინტელექტის მქონეთ. შესაბამისად, მათი ცხოვრებისეული ხარისხი მეტად მაღალია. ემოციური ინტელექტი ეხმარება ადამიანებს მეტად გამოიყენონ ცოდნა, რომელიც მიიღეს.

ხართ პოზიტიური – მაღალი ემოციური ინტელექტის მქონე ადამიანები ფოკუსირებას არ ახდენენ პრობლემებზე. ისინი არ უარყოფენ ნეგატივს, მაგრამ ცდილობენ პრობლემა მოაგვარონ.
ცდილობეთ ცხოვრება გახადოთ მხიარული – თუკი მარტივად ბრაზდებით, გწყინთ, გიფუჭდებათ განწყობილება, თქვენი ემოციური მდგომარეობა სხვებზეა დამოკიდებული, მაშინ თქვენ საერთოდ ვერ მართავთ საკუთარ ცხოვრებას. ეს დაბალი ემოციური ინტელექტის მანიშნებელია.
არ უფრთხით ცვლილებებს – მაღალი ემოციური ინტელექტის მქონე ადამიანები არ უფრთხიან ცვლილებებს, პირიქით ელოდებიან და სიხარულით ხვდებიან, რადგან იციან, რომ ეს არის განვითარების ერთადერთი საშუალება.
გაინტერესებთ ადამიანები – მაღალი ემოციური ინტელექტის მქონე ადამიანები დაინტერესებულები არიან სხვა ადამიანებით, აქვთ თანაგრძნობის უნარი. შესაბამისად ურთიერთობებსაც უკეთესად ამყარებენ გარშემომყოფებთან.
არ ისწრაფვით სრულყოფილებისაკენ – მაღალი ემოციური ინტელექტის მქონე ადამიანებმა იციან, რომ სრულყოფილება არ არსებობს და არც ისწრაფიან მისკენ. ისინი წარმატებას ნაბიჯებად ყოფენ და თითოეული მიღწევით ტკბებიან. არასოდეს ავიწყდებათ, რომ ყველაფერი იმისთვის სჭირდებათ, რომ ბედნიერი იყვნენ, ამიტომ ყველაზე პრიორიტეტული მათთვის ბედნიერებაა.

 

წყარო:  harvard business review

მასალა მოამზადა: ლაშა ჯინჭარაძემ

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
საქართველოფსიქოლოგია

ყველა მშობელი ვალდებულია, ეს იცოდეს!

გაგიმხელთ, როგორ გახდეთ ძლიერი მშობელი. 
●●●
ეს ამბავი თბილისში არცთუ დიდი ხანია, რაც ხდება. უკვე უამრავი ადამიანის ყურადღება მიიქცია. 
☆☆☆
ჩვენს საზოგადოებაში უკვე დიდ პრობლემად იქცა აზარტული თამაშებით გატაცება, ალკოჰოლიზმი, ნარკოტიკზე დამოკიდებულება, ბულინგი, მშობლებისადმი ინდეფერენტული დამოკიდებულება, სიზარმაცე, აგრესიულობა, არაჯანსაღი ფსიქიკა, არასრულფასოვნების კომპლექსი და სხვა, რისი მიზეზიც ხშირად სწორედ მშობელსა და შვილს შორის არასწორი კომუნიკაციაა.
თუკი გსურთ, რომ ისწავლოთ შვილთან მართებულად ურთიერთობის ხელოვნება, უზრუნველყოთ მისი ბედნიერება, წარმატება, საინტერესო პიროვნებად ქცევა, კარგ სამეგობრო წრეში მოხვედრა და პატივისცემა თქვენდამი – საჭიროა აღსაზრდელების აღზრდის პროცესში გააზრებული და მართებული დამოკიდებულება.
■■■
ძველ საქართველოში მოზარდის პიროვნებად ჩამოყალიბების კულტურა არსებობდა, კარგი შვილების აღსაზრდელად შეძლებული მშობლები აღმზრდელებს ქირაობდნენ, რომ შვილებს დახვეწილი მანერები და უნარ-ჩვევები განვითარებოდათ, რაც მერე ცხოვრებისეული სიძნელეების მართებულად წარმართვასა და საინტერესო ცხოვრებაში დაეხმარებოდა. ხშირად ხდებოდა ისე, რომ შვილს წლობითაც კი მიაბარებდნენ ხოლმე აღმზრდელებს. დღეს ეს კულტურა მასიურად აღარ არსებობს და დიდ დანახარჯებთანაა დაკავშირებული. ქართულ კულტურაში ოჯახის ინსტიტუტი ძლიერია, შესაბამისად დამოკიდებულება მშობელსა და შვილს შორის ინტენსიური და ახლო. აქედან გამომდინარე, განსაკუთრებულ მნიშვნელობას იძენს მშობლის/აღმზრდელის მხრიდან შვილზე/აღსაზრდელზე გადაცემული იმპულსები, ემოციები და დამოკიდებულება. დღეს ჩვენ ამ და სხვასაკითხებთან დაკავშირებულ პრობლემებზე გვინდა გესაუბროთ.
ჩვენი სტუმარი იქნება თბილისში გახსნილი ,,მშობელთა სკოლის“ ხელმძღვანელი, ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე. ,,მშობელთა სკოლის” ფარგლებში გადამზადება უკვე გაიარა 100-მდე მშობელმა და აღმზრდელმა.  მცირე 20 სთ. კურსი ორ კვირა გრძელდება.

ვის შეუძლია მოგმართოთ?

ყველა იმ  ადამიანმა, ვისაც უნდა, რომ  სრულყოფილი ოჯახი ჰყავდეს, სადაც გაზრდილი ბავშვი  ბედნიერი, წარმატებული და საზოგადოებასთან ადაპტირებული იქნება.  გვაქვს შემთხვევები ,,მშობელთა სკოლაში“ მოდიან ადამიანები, რომლებსაც ჯერ ოჯახიც არა აქვთ შექმნილი, მაგრამ აცნობიერებენ პრობლემას და პასუხისმგებლობით ეკიდებიან საკითხს.
რა გამოგარჩევთ?
მესმის, რომ დღეს ბევრ მშობელს უჭირს გააცნობიეროს ეს პრობლემები, სანამ კონკრეტული პრობლემის წინაშე არ დადგებიან. სამწუხაროდ, მერე უკვე რაღაცეები დაგვიანებულია, თუმცა ნებისმიერი სიტუაციიდან შეიძლება გამოვნახოთ გამოსავალი. ამიტომ, მე ვიტყოდი, რომ ჯობია თავიდანვე გააცნობიერონ მშობლებმა შვილებთან დამოკიდებულების მნიშვნელობა. ჩვენი ფსიქოლოგები ასწავლიან შვილებთან სწორ კომუნიკაციას, რისი არარსებობაც არის მთავარი მიზეზი ოჯახში შვილებთან პრობლემებისა. ისწავლიან ურთიერთობის იმ ფორმებს, რომლებიც შვილისთვის გასაგები და მისაღები გახდება. გვაქვს შემთხვევები, რომ შვილებს ერთსა და იმავე  საკითხს ძალიან ბევრჯერ ვუმეორებთ, მაგრამ არ არის შედეგი. მერე ჩვენც ამოგვეწურება მოთმინება და გადავდივათ აგრესიაზე, რაც ყვირილით გამოიხატება და უფრო სავალალო შედეგითაც, ხშირია ხელით შეხების მომენტებიც, თუნდაც მსუბუქად. ეს შეიძლება გამოუსწორებელი ტრავმა აღმოჩნდეს შვილისთვის და მშობლისთვის, თავისთავად სტრესი და დაძაბული ცხოვრება. სწორი მიდგომების ცოდნის და დაცვის შემთხვევაში ჩვენი ბავშვები დაცული იქნებიან იმ მავნე ზეგავლენისგან, როგორიცაა: არასასურველი წრე, ნარკოტიკები, ალკოჰოლის გავლენა და მრავალი სხვა, რომელიც ქვემოთაც იქნება ჩამოთვლილი. განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მივაქციოთ იმას, რომ ეს ყველაფერი კეთდება ძალდატანების, იძულების გარეშე. მხოლოდ, ვიმეორებ აქ სწორი კომუნიკაციის ცოდნა და მიდგომებია საჭირო. ამის პრაქტიკა უკვე დიდი ხანია არსებობს. სამწუხაროდ, არ იციან მშობლებმა. ხშირად გვაქვს მშობლების მხრიდან თავგანწირვის მომენტებიც, მაგრამ სამწუხაროდ 0-პროცენტიანი შედეგით.

ამ შემთხვევაში შვილებს ჩვენს სურვილებს თავზე ხომ არ მოვახვევთ?


იდეაც სწორედ იმაში მდგომარეობს, რომ მშობელი მისთვის დამახასიათებული  ეგოისტური მომენტებისგან გათავისუფლდეს. იგი, უპირველეს ყოვლისა, შვილზე ორიენტირებული გახდება და მისთვის საჭირო გარემო, ყოველგვარი ძალდატანების გარეშე, მისი სურვილის გათვალისწინებით, შეიქმნება. საქმე ისაა, რომ როდესაც მშობელი შვილთან სწორ კომუნიკაციას ისწავლის, ბავშვს თანდათანობით გაუქრება პროტესტის განცდა და მასთან დაკავშირებული მავნე ფაქტორების ძიება.  მშობელმა შვილის პრობლემების სწორად დანახვა უნდა შეძლოს. მაგალითად, ბავშვს თუ სწავლა არ უყვარს, მაშინვე იმის თქმა, რომ ის ზარმაცია, არ შეიძლება, რადგან ამის მიზეზი შეიძლება თქვენი შვილის ჰიპერაქტიურობა იყოს.

დღეს მშობლებში არ არის იმხელა თვითშეგნების დონე, რომ გააცნობიერონ ამ ცოდნის მიღების აუცილებლობა, მშობელთა სკოლის შექმნის იდეა რატომ გაგიჩნდათ?

დიდი ხანია ჩვენს საზოგადოებაში ისმება ეს პრობლემა და ბევრი გონიერი ადამიანი ამ საკითხს აცნობიერებს. ზოგი საუბრობს, რომ პრობლემა ჩვენს მენტალიტეტშია, რომ შეკრული ოჯახი იწვევს შვილის დამოკიდებულებას ოჯახზე და ართმევს მას დამოუკიდებლობას. ზოგიც ფიქრობს, რომ ეს ყველაფერი ნორმალურია, ვიდრე თავად არ დადგემა მძიმე რეალობის წინაშე. ნაწილი ფიქრობს, რომ ოჯახის ინსტუტუტი უნდა მოიშალოს, რომ პრობლემები დაძლიოს საზოგადოებამ. რეალურად გამოსავალი სხვა რამეშია, ჯობია ვისწავლოთ სწორი დამოკიდებულება. თვითომ “მშობელთა სკოლის” იდეა დავითიანნში დაიბადა. ჩვენ გვაქვს ფსიქოლოგიის ცენტრი და სხვადასხვა საკითხებზე ვმუშაობთ. პერიოდულად ვატარებთ სხვადასხვა ტრენინგებს. ერთ-ერთი ტრენინგი ბავშვთა სკოლამდელი აღზრდის ფსიქოლოგიურ საკითხებსა და მეთოდიკას ეხებოდა, რომელიც 350-მა ადამიანმა გაიარა. ეს იყო მოკლე კურსი, რომელიც ისეთ საკითხებს ეხებოდა, როგორიცაა: დასჯის ალტერნატივა, კომუნიკაცია შვილებთან და სხვ. ანუ საკმაოდ მარტივი თემები, რაც შესაძლებელია, რომ სამ დღეში, 9 საათის განმავლობაში, აითვისო. ამ თემებთან მიმართებით განსაკუთრებით ბაღის აღმზრდელები აქტიურობდნენ, შემდეგ უკვე მშობლებიც ჩაერთვნენ. აქედან გამომდინარე, ვაცნობიერებდით, რა საზოგადოებაში არსებულ ახალგაზრდულ პრობლემებს, პრობლემებს ოჯახში, დავინახეთ რა მოთხოვნა ჩვენი მსმენელების მხრიდან, უკვე დავითიანნში აქტიურად დავიწყეთ ფიქრი, რომ შეგვექმნა სასწავლო პროგრამა, რომელიც დაეხმარებოდა მშობლებს, ახალგაზრდების აღმზრდელებს, რომ მიეცა მათთვის მეთოდები და საინტერესო გამოსავლები სხვადასხვა სიტუაციებში, რომ მარტივად დაეღწიათ თავი სხვადასხვა პრობლემებისთვის.

რამდენად არის შესაძლებელი, რომ ყველამ ისარგებლოს თქვენი მომსახურებით?

ჩვენ ძალიან ბევრი ვიფიქრეთ. დავწერეთ რიგი პროექტები. ძალიან გვინდოდა, რომ ეს პროგრამა ყოფილიყო უფასო, მოგვეპოვებინა დაფინანსება. მაგრამ, ამ ეტაპისთვის, გვიწევს ყველა ხარჯი თავად გავწიოთ და ორგანიზება საკუთარი სახსრებით გავუკეთოთ ყველაფერს. პირველი ეტაპისთვის სკოლა 3-თვიანი იყო და უფრო ინტენსიური. მოგეხსენებათ კვალიფიციურ ტრენერებს სჭირდება დაფასება და ეს ყველაფერი დანახარჯებთანაა დაკავშირებული. ამიტომ, იძულებული გავხდით ხანგრძლივობა შეგვემცირებინა, გავხადეთ ერთთვიანი და ნაწილის დაფინანსება საკუთარ თავზე აიღო ,,დავითიანნმა”. პირველი ეტაპისთვის შევამცირეთ 100 ლარამდე ღირებულება თუმცა, ვერ ვახერხებდით საქმიანობას და იძულებული გავხდით გაგვეზარდა ფასი და ამ ეტაპისთვის 180 ლარია. ხშირად ხდება, რომ არიან მსმენელები, სოციალურად შეჭირვებული ოჯახებიდან, რომელთაც ვაძლევთ შესაძლებლობას უფასოდაც დაესწრონ შეხვედრებს. გვაქვს ინდივიდუალური მიდგომის შემთხვევებიც, ამ დანაკლისსაც დავითიანნი ანაზღაურებს. ჩვენ ვართ ფსიქოლოგების დამოუკიდებელი გუნდი, რომელსაც დავითიანნი გვაძლევს საშუალებას და გვიქმნის პირობებს, რომ ეს კურსი წარვმართოთ. მთავარია, რომ პროექტი არ გაჩერდეს. მაქსიმალურად ვცდილობთ, რომ მოვერგოთ ბაზარს და ხელი შევუწყოთ მათ, ვისაც აუცილებლად სჭირდებათ ეს დახმარება. იმედია, მომავალში ცნობადობა უფრო გაიზრდება და მიხვდებიან, მშობლები, რომ ჯობია დღეს გასწიო მცირე დანახარჯი, აიმაღლო ცოდნა და გამოცდილება, რომ მომავალში არ მოგიწიოს ცუდ შედეგებთან ბრძოლა და დიდი დანახარჯების გაწევა, რაც ხშირად ვერ შველის ხოლმე გაფუჭებულ მდგომარეობას –  ეს იქნება, თამაშზე დამოკიდებულების პრობლემა, ნარკომანია, ციხიდან შვილების გამოხსნა თუ სხვა პრობლემები, რომლებიც, მოგეხსენებათ, ძალიან დიდ დანახარჯებთან და ბევრ სხვა პრობლემასთანაა პირდაპირ დაკავშირებული.

კონკრეტულად ვის დახმარებას აპირებთ?  მშობლების,  მასწავლებლების, თუ ზოგადად აღმზრდელების?

იდეალური ვარიანტია როდესაც დედაც და მამაც დადის მშობელთა სკოლაში. მონაწილეობის მიღების  შემდეგ დედ-მამას გათავისებული ექნება ის მნიშვენლოვანი ფაქტორები, რაც ბედნიერი ოჯახის საფუძველი გახდება. სამწუხაროდ, მამაკაცებისგან აქტივობის ხარისხი დაბალია. უმეტესად, ბავშვის აღზრდის პროცესში მამების ჩართულობა ისევ ზედაპირულია, რაც აუცილებელია შეიცვალოს. მამის ფუნქცია ბავშვის საკვებითა და ტანსაცმლით უზრუნველყოფით არ უნდა განისაზღვროს. ასე ხომ სახელმწიფოსაც შეუძლია გამოკვებოს ბავშვი?
მამას ბავშვთან სწორი კომუნიკაცია უნდა გააჩნდეს. რადგან ბავშვის ფსიქიკა ძალიან ფაქიზია და მასთან ერთმა არასწორმა საქციელმაც კი, შეიძლება ის მნიშვნელოვანი კვანძი გაწყვიტოს, რაც ბავშვის მშობლისადმი ნდობას განაპირობებს. რამაც შესაძლოა პროტესტისა და რეალობისგან გაქცევის ისეთი მიზეზები წარმოქმნას როგორიცაა; სახლიდან გაქცევა, ნაადრევი ქორწინება, ნარკოტიკების მოხმარება თუ სხვ.
ალბათ ჩვენი საზოგადოება, განსაკუთრებით მამაკაცები, სათანადოდ ვერ აფასებს ამ ყველაფრის აუცილებლობას. საზოგადოების ნაკლებად განათლებულ ნაწილს აქვს იმის პრობლემაც, რომ შესაძლოა საზოგადოებრივი აზრიც ადარდებდეთ – რას იტყვის ხალხი, თუ ისინი ფსიქოლოგთან სიარულს დაიწყებენ… რეალურად ეს არაა ფსიქოლოგთან სიარულიც. ფსიქოლოგთან შეიძლება იარო როდესაც გაქვ ს შესაბამისი პრობლემები. უბრალოდ ჩვენ ვსაუბრობთ ფსიქოლოგიური ასპექტების გათვალისწინებაზე აღზრდის პროცესში, რაც სულ სხვა რამაა.
გაუგებარია, რომელი საზოგადოებრივი აზრი უნდა აჩერებდეს მშობელს, როცა საქმე შვილის კეთილდღეობას ეხება. ეს არ არის ფუფუნება – მშობლის ფუნქციისა და მისიის სწორად გაგება ოჯახის მთავარ ფუნდამენტს წარმოადგენს. მამას შვილის ფორმირებაში უდიდესი მისია ეკისრება.
სემინარებს ესწრებიან ასევე სკოლის პედაგოგები, ბაღის აღმზრდელები, ზოგადად ძიძები და ამ საკითხებით დაინტერესებული ადამიანები. ერთი სიტყვით, ჩვენ ვიღებთ ყველას, ვისაც ეს საკითხები სჭირდება და აინტერესებს.

,,ჩემთვის ეს სკოლა მოიაზრება, როგორც ჩვენი საზოგადოების სულიერი გაჯანსაღების უმნიშვნელოვანეს კერად. მშობელი, რომელიც ბავშვთან ურთიერთობის და კომუნიკაციის ხელოვნებას დაეუფლება, თავის ოჯახში ჯანსაღ და ბედნიერ გარემოს შექმნის. თუ თამამი განცხადება არ იქნება ვიტყვი, რომ თუ ამ საკითხებით დაინტერესებას მასიური სახე მიეცა, ძალიან დაეხმარება ჩვენს საზოგადოებას გაჯანსაღებაში.

უფრო კონკრეტული მაგალითებით რომ ვიმსჯელოთ, როგორ მუშაობს ეს მეთოდი?

ჩვენთან ძალიან ბევრი შემთხვევაა, როდესაც მშობელი მოდის დაბნეული და არ იცის,  როგორ მოიქცეს, როდესაც საჭიროა მისი სამსახურში დაბრუნება და ვერ ტოვებს შვილს, ბავშვი კი განუწყვეტლივ ტირის დედის წასვლისთანავე. ვეხმარებით და ვასწავლით მშობელს თუ რას გრძნობს ბავშვი, როგორ ხდება დედასთან ამგვარი კონტაქტის დამყარება, როგორ შეძლონ სამსახურში დაბრუნება ისე, რომ ბავშვის ემოციებს ზიანი არ მიადგეს. დიდ ასაკში ვასწავლით მშობლებს, როგორ იურთიერთონ ტინეიჯერებთან, რა არის სწორი მიდგომა და როგორ მოახერხონ, რომ ამ ასაკში გახდენენ შვილის მეგობრები. მაგალითად, ჩვენ მოგვმართმა ერთ-ერთმა მშბელმა, რომლის 6 წლის შვილს მარტო დაძნების ეშინოდა და გამუდმებით ამბობდა, რომ საწოლის ქვეშ ვიღაც არის და აშინებს. ერთი შეხედვით, საკმაოდ გავრცელებული სიტუაციაა, ვინაიდან ბაღშიც ბავშები ხშირად ეუბნებიან მსგავს ამბებს, რაც, თავის მხრივ, უკვე შიშს იწვევს. ჩვენთან მშობლემა არცთუ ისე უცნობი ხერხი ისწავლა – ერთი შეხედვით მარტივი და, ცხადია, ბევრს გეცოდინებათ. ყოველ საღამოს, ბავშვთან ერთად, ფანრით ხელში ათვალიერებდა ოთახს და საწოლის ქვედა სივრცეს. ეს გრძელდებოდა ხუთი დღის მანძილზე. ეტაპობრივად, მცირდებოდა ბავშვის შფოთვის დონე, მეექვსე დღეს კი უკვე მშვიდად დაიძინა. ასევე, კიდევ ერთი ქეისი რომ გავიხსენო ჩვენთან მომართვიანობიდან, ბავშვის მხრიდან დღის რეჟიმის უგულებელყოფა, რაც გამოიხატებოდა კვების რეჟიმის არევაში და თამაშის დროის გახანგრძლივებაში. მშობელმა ჩვენს ფსიქოლოგთან ერთად შეიმუშავა სპეციალური გეგმა, რომელიც ბავშვთან შეთანხმებით შედგა, სადაც თითოეული დაცული რეჟიმისთვის ბავშვი თითო ვარსკვლავს იღებდა. კვირის ბოლოს კი, ვარსკვლავების რაოდენობა თუ იყო 90%, ბავშვი იღებდა წინასწარ შეთანხმებულ პრიზს. პრიზში ვგულისხმობთ ისევ მისთვის სასარგებლო აქტივობას ან კონკრეტული წიგნის შეძენას. ერთთვიანი თამაშის შემდგომ, ბავშვმა თვითონვე დაიწყო რეჟიმის რეგულირება. ამის გარდა სხვა უამრავი მაგალითი შეიძლება მოვიყვანოთ.
ერთი შეხედვით ცხადია, რომ ყველა მშობელი იყო ბავშვი და ყველას მეტ-ნაკლებად გამოვლილი აქვს გარდატეხის ასაკის სირთულეები, მაგრამ არ უნდა დაგავიწყდეს, რომ თითოეული ადამიანი ინდივიდუალურია და ინდივიდუალურ მიდგომას საჭიროებენ. ჩვენს სკოლაში სწავლის მეთოდი ძირითადად პრაქტიკაზეა დაფუძნებული და ხდება მშობლოსთვის იმ მომენტში აქტუალურ საკითხებზე ყურადღების გამახვილებ, რაც რეალურად ყველაზე ეფექტურია, ვინაიდან სწორედ იმ საკითხებზე ხდება ყურადღების გამახვილება, რაც თითოეულ მშობელს ადრე თუ გვიან ხვდებათ შვილებთან ურთიერთობაში.

რას ამბობენ ჩვენი კურსდამთავრებულები?

ნონა ჩხაიძე: ამ კურსის გავლის შემდგომ მე ვისწავლე, როგორ დავძლიო ეფექტურად აღმზრდელობთი პრობლემები, რის შემდეგაც ჩემი ურთიერთობა შვილებთან უფრო ჰარმონიული გახდა. მადლობა მაღალი ხარისხისთვის და ამ სფეროს ასეთი ხელმისაწვდომობისთვის.
თეკლა გოგბერაშვილი: როდესაც გეძლევა იმის საშუალება, რომ განავითარო და გააუმჯობესო ურთიერთობის ხარისხი ბავშებთან, დაეხმარო საკუთარ თავს ამ პატარა სასწაულის უკეთ გაგებაში, აუცილებლად უნდ გაუკეთო თავს ასეთი საჩუქარი და დაესწრო ,,მშობელთა სკოლას”.
ნათია გვასალია: აღმზრდელები და მასწავლებლები მუდმივად უნდა ზრუნავდნენ ბავშვის განვითარებაზე, ცოდნის გაღრმავება და კომპეტენციის გაუმჯობესება კი შესაძლებელია დავითიანნის მშობელთა სკოლაში”.
ლიკა წერეთელი:  ,,დავითიანნის მსობელთა სკოლიდან”, ჩვენ, მშობლები, გაცილებით უკეთესნი გამოვდივართ, ვიდრე ვიყავით, უფრო დიდი თვალსაწიერით და გამთბარი სულით, ბედნიერი ადამიანები თავიანთ გარემოსაც მშვენივრად ცვლიან.
შორენა მიქანაძე:  ,,დავითიანნის მშობელთა სკოლაში” მისვლა ჩემი შვილების უკეთესი მომავლისთვის გადავწყვიტე, აქ ვისწავლე ბავშვებთან ურთიერთობის ისეთი დეტალები, რასაც აქამდე ყურადღებას არ ვაქცევდი. მიხარიაა რომ საქართველოში მშობელს აქვს საშუალება ხელმისაწვდომ ფასად ისწავლოს როგორ გაუმკლავდეს ბავშვის ასაკობრივ სირთულეებს. დიდი მადლობა ,,დავითიანნის მშბელთა სკოლის” დამაარსებლებს, რადგანაც ამ კურსის გავლის შემდეგ გაცილებით მშვიდი, გაწონასწორებული და ჰარმონიული ვარ შვილებთან ურთიერთობაში.
ნინო ვეზირიშვილი:  ეს კურსი საშუალებას იძლევა სწორად გაეცნო ბავშვთა ფსიქოლოგიას პროფესიონალების დახმარებით. ეს არის შანსი მშობლებისთვის, რომ მათი ურთიერთობები შვილებთან ჰარმონიული და მჭიდრო გახდეს.

,,მშობელთა სკოლის” ტრენერები ჩვენ შესახებ:

მარინა კაჭარავა ( ადიქციის კვლევის ცენტრის ხელმძღვანელი, ფსიქოთერაპევტი):  მშვიდობა და ჰარმონია ოჯახში ცოდნითა და მონდომებით მიიღწევა. ეს სკოლა მრავალფეოროვან ცოდნას იძლევა, რაც თითოეული ჩვენგანისთვის აუცილებლად საჭროა.
ლელა ტყეშელაშვილი ( თბილისის სასულიერო აკადემიის პედაგოგი, განვითარებისა და განათლების ფსიქოლოგი): 
შვილის სიყვარული მისი სწორი აზრდის აუცილებელი, მაგრამ არასაკმარისი პირობაა. აღზრდაში დაშვებული შეცდომები ხშირად შვილებზე ზრუნვითა და სიყვარულით არის მოტივირებული. სწორედ ამიტომ, ყველა ადამიანი, ვინც გადაწყვიტა, რომ მშობელი იყოს, დიდი პასუხისმგებლოპბით უნდა დაეუფლოს ამ ყველაზე მნიშნელოვან პროფესიას. რაშიც ,,დავითიანნის მშობელთა სკოლა” ნამდვილად დაგეხმარებათ.
ნინო კერესელიძე ( ფსიქოლოგი, პრაქტიკოსი გეშტალტ ფსიქოთერაპევტი ,,დავითიანნის ფსიქოლოგიის ცენტრის” ხელმძღვანელი):  ,
,მშობელთა სკოლა” არის შანსი მშობლებისა და აღმზრდელებისთვის, გახდნენ უფრო უკეთესნი, ვიდრე არიან, შეძლონ ისეთი ბავშვების გაზრდა, რომლებიც იქნებიან დაცულნი, წარმატებულნი და ბედნიერნი.
მაგდა მაჭავარიანი (პრაქტიკოსი გეშტალტფსიქოთერაპევტი, განწყობისა და სოციალური ფსიქოლოგიის მაგისტრანტი)-
მშობლების ტრენინგის მიზანია მშობლების, მომავალი მშობლებისა და აღმზრდელების ინფორმირება ბავშვის საჭიროებებისა და განვითარების სპეციფიკის შესახებ, ბავშვებისა და მოზარდების აქტუალური პრობლემა: ემოციური შიმშილი, ეკრანის მავნე გავლენა, მომატებული აგრესია, ეფექტური კომუნიკაციის უნარების გამომუშავება და აგრესიის შემცირების სტრატეგიების გაცნობა, ურთიერთობის პრობლემების პრევენციის მიზნით.
ეკა ნინოშვილი (დ.უზნაძის სახელობის ფსიქოლოგიის სასწავლო-საკონსულტაციო ცენტრის ტრენერი-სუპერვიზორი,ბავშვთა და მოზადთა ფსიქოლოგი ) –
მშობელთა სკოლა ნიშნავს მშობლის ინფორმირებას, შესაბამისად როცა მშობელმა იცის ბავშვის ასაკობრივი თავისებურებები,ქცევის ანალიზი (ანუ რას გვეუბნება ბავშვი თავის ქცევით )და სხვა , აქვს შესაბამისი ინფორმაცია შვილთან ურთიერთობაში.ეს ყველაფერი ეხმარება სწორად მოახდინოს რეაგირება ბავშვის ქცევებზე, სწორად შეარჩიოს სტრატეგიები რაც ხელს უწყობს ბავშვის პიროვნების , მისი ადექვატური თვითშეფასების ფორმირებას . მშობელსა და შვილს შორის ურთიერთობების უფრო პროდუქტული და საინტერესო ხდება.
ნინო თოფურია (ფსიქოლოგი, გამოყენებითი სოციალური ფსიქოლოგიის მაგისტრი, დავითიანნის ფსიქოლოგიის ცენტრის ტრენერი, ფსიქო კლუბის მენეჯერი, ქართულ-ამერიკული უმაღლესი სკოლის ფსიქოლოგი)-
ადამიანის პიროვნებად ჩამოყალიბების პროცესში უმნიშვნელოვანესი როლი უკავია მშობლებთან და შემდგომ უკვე სოციუმთან ჯანსაღ ურთიერთობებს. აქედან გამომდინარე, აუცილებელია ვიცოდეთ, როგორ ვიყოთ კარგი მშობლები და როგორია შვილის აღზრდისადმი სწორი მიდგომა. სწორედ ამას ემსახურება დავითიანნის მშობელთა სკოლა – გასაგებად მიაწოდოს მსმენელებს ბავშვის აღზრდასთან დაკავშირებული სხვადასხვა საკითხი, პრობლემა და მოგვარების პრაქტიკული მეთოდი. ჩემთვის დიდი პატივია, რომ მაქვს საშუალება დავითიანნის მშობელთა სკოლის მსმენელებს გავუზიარო ჩემი გამოცდილება.
ნინო აზმაიფარაშვილი (განათლების სპეციალისტი, ეკო საბავშვო ბაღის მეთოდისტი)-
დავითიანნის მშობელთა სკოლა არის ადგილი სადაც ხდება ინფორმაციის სწორი კუთხით მიწოდება მშობლებთან და მასწავლებლებთან, რაც საშუალებას აძლევს ნებისმიერ მსმენელს მიიღოს მაქსიმალური ცოდნა ტრენინგებიდან.

საკონტაქტო ინფორმაცია:
599 88 60 86 – მშობელთა სკოლის ხელმძღვანელი – ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე.
595 577 507 – გიორგი თავბერიძე

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
ფსიქოლოგია

რა როლს ასრულებს ოჯახი მოზარდის ფსიქოლოგიურ განვითარებაში?

როცა  ვლაპარაკობთ  ოჯახის  კეთილდღეობაზე, არ უნდა  დაგვავიწყდეს   მთავარი  ღირსება  ოჯახის, ისევე  როგორც  ცალკეული  პიროვნების,  დაბრკოლებათა გადალახვის  უნარი და  ვალდებულებათა  ჰარმონიული  გადანაწილება.  ბევრს  არც  აქვს გააზრებული, როგორი უნდა იყოს  სინამდვილეში  და  რა  მნიშვნელობა  აქვს ოჯახს  ბავშვის სრულყოფილად  ჩამოყალიბებაში. ოჯახი მცირე სოციალური ჯგუფია, რომელიც კიდევ უფრო მყარდება  ბავშვის გაჩენით.

სულიერად მდიდარი პიროვნება დიდი პასუხისმგებლობითა და სერიოზულობით ეკიდება ბავშვის აღზრდას, და არც არის გასაკვირი, რომ ასეთი მზრუნველობით გაზრდილი ბავშვი ყოველთვის ითვისებს კარგ ოჯახურ ჩვევებს.რა შეიძლება გამოიწვიოს ოჯახის არამდგრადობამ  მოზარდის ფსიქოლოგიურ მდგომარეობაზე? მთელ რიგ პრობლემებს შორის,  ეს პრობლემა ნათლად ჩანს  რიჩარდ ლაგრავენერის დრამაში – „ თავისუფლების  მწერლები’, სადაც კარგად  არის აღწერილი  ოჯახური  ძალადობა  და  ამ  ძალადობის  კვალი  მოზარდებზე,  მათი არასწორი  ფსიქოლოგიური   განვითარების თვალსაზრისით. ოჯახი, რომელიც ვალდებულია მიიღოს მონაწილეობა და ჩაერთოს მოზარდის განვითარების საქმეში, სრულიად უგულებელყოფს მის აკადემიურ მოსწრებას. უნდა აღინიშნოს, რომ ბავშვი იძენს ოჯახში გაბატონებულ  კარგ და ცუდ წეს -ჩვეულებებს. ადრეული ასაკიდანვე ილტვის დედ-მამისაკენ და სავსებით ბედნიერად გრძნობს თავს, თუმცა ეს ბედნიერება სულ ცოტაც და ხელიდან გაუქრეს, იმ წუთიდან, როცა ოჯახში იწყება ძალადობა.  გამოკვლევებმა აჩვენა , რომ მხოლოდ სიყვარული არასაკმარისია ხანგრძლივი და ბედნიერი ცოლ-ქმრობისათვის. ყველაზე ძლიერი გატაცებაც კი საჭიროებს ისეთ  ძლიერ საყრდენს, როგორც პასუხისმგებლობაა და შეგნება იმისა რომ დაქორწინება ერთ ბედქვეშ ცხოვრებაა.

ეს საკმაოდ ამოუწურავი თემაა, რასაც ასე ზედაპირულად ვერ შევეხებით. ეს პრობლემა აქტუალურია ჩვენს ქვეყანაშიც. უამრავი ბავშვია ძალადობის მსხვერპლი. ჩნდება კითხვა: აუცილებელია თუ არა მისი ნორმალური განვითარებისთვის გვერდით ჰყავდეს როგორც დედა, ასევე მამა? ალბათ ერთხმად უპასუხებთ, რომ აუცილებელია. მართალიც არის. ჩვენი მომავალი თაობის ჰარმონიული განვითარება შეუძლებელია ოჯახური აღზრდის გარეშე. არსებობს მოსაზრება, რომ  3  წლამდე  ასაკის ბავშვს რამდენიმე თვეც რომ მოაკლდეს სიყვარული, ეს გამოუსწორებელ ზიანს მიაყენებს მის გონებრივ, ზნეობრივ და ემოციურ განვითარებას. მარტივად რომ ვთქვათ, ყველაზე ადრეულ ბავშვობაში ემყარება საფუძველი ადამიანის შემდგომ სულიერ  ცხოვრებას . „ბავშვი დედ-მამის ხელშიც კი ობოლია მშობლიური სიყვარულის გარეშე”,  ის ყველაფერს კარგად გრძნობს, რაც არ უნდა პატარა იყოს. მას ახარებს მშობლების კეთილდამოკიდებულება. მტკივნეულად განიცდის მათ ჩხუბს. უმეტესად, ასეთ შემთხვევაში, ისინი ყალიბდებიან  მოძალადე, აგრესიულ ადამიანებად, რომლებსაც აქვთ სიყვარულის დეფიციტი.  მათ სჭირდებათ მშობლები, მათზე მზრუნველი მშობლები, რაც ბავშვს აძლევს სამყაროს შეგრძნებისა  და მისი  სიმტკიცის განცდას. ასევე  მოწიფულ  ადამიანს აქვს იმის  მოთხოვნილება , რომ  იზრუნოს  სხვაზე. იყო  სუსტის  საყრდენი და ამ  გზით  განიცადოს  თავისი  ძალა  და მნიშვნელობა.  ყველაზე  კარგად ეს  ვლინდება  სწორედ მშობლიურ  გრძნობებში.
უკვე ნათელია,  რისი  მიცემა  შეუძლიათ  მშობლებს  ბავშვისთვის, მაგრამ უფროსებს,  სამწუხაროდ, არა აქვთ  იმის ნათელი  წარმოდგენა  თუ თვითონ რითი  არიან  დავალებული  იმ ბავშვებისგან, რომლებსაც სიცოცხლე აჩუქეს.
ოჯახური ძალადობა, ეს არის უმნიშვნელოვანესი  პრობლემა სახელმწიფოსთვის, რადგან ირღვევა  მომავალი თაობის აღზრდა -განვითარება და  მათი ფსიქოლოგიური  სტაბილურობა. ეს კი იწვევს  ჩვენი მოზარდი თაობის  აღგზნებულობას, სისასტიკეს,  ძალადობას და ძნელად  კონტროლირებადობას, ასე განვითარებული ადამიანები კი ვერ შექმნიან და ვერ მიიღებენ მონაწილეობას ჯანსაღი სახელმწიფოს შექმნაში. იმისათვის, რომ გვყავდეს  სრულფასოვანი  თაობა, აუცილებელია, სახელმწიფო ზრუნავდეს მათ სწორად განვითარებაზე  და მიიღოს შესაბამისი  ზომები, რათა  აღმოიფხვრას  ოჯახური ძალადობის  ფაქტები.
მასალა მოამზადა: სოფიკო დვალმა

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
კვლევებიფსიქოლოგია

კვლევის მიხედვით, რეკლამის გავლენა საქართველოში საგრძნობლად მაღალია

,,დავითიანნის” ფსიქოლოგიის ცენტრში  გაიმართა კვლევის – „რეკლამის გავლენა ინდივიდის განწყობაზე“ – პრეზენტაცია და ასევე დისკუსია აღნიშნულ თემაზე. პრეზენტაციას ესწრებდოდნენ ფსიქოლოგები, რეკლამის სპეციალისტები და ასევე სოციოლოგები.  კვლევა ჩატარდა 2016 წლის ნოემბრიდან 2017 წლის იანვრის ჩათვლით, გამოიკითხა თბილისის მაშტაბით, შემთხვევითი შერჩევის პრინციპით, 500 ადამიანი. კვლევის მიზანი იყო, გამოევლინათ, რა გავლენა აქვს რეკლამას ადამიანის ფსიქიკაზე, რამდენად აცნობიერებს მომხმარებელი ამ გავლენას და რომელი კომპანიები ახდენენ პოზიტიურ გავლენას მომხმარებლებზე. გამოკითხული მოსახლეობის 84% აქტიურად ადევნებს თვალყურს რეკლამას და 49%-ს არ აღიზიანებს რეკლამები. რეკლამის ეფექტურობასთან მიმართებით დაიყო ხმები სატელევიზიო რეკლამასა (27,6%) და პირადი გამოცდილების გაზიარებას (27,8%) შორის.

მნიშვნელოვანია ფაქტორია, რომ მოსახლეობას რეკლამაზე ძირითადად უცხოური კომპანიები ახსენდებათ, ხოლო ქართული კომპანიები ერთმანეთთან ძალიან ახლოს არის „გახსენების“ მაჩვენებლით.  აქცენტიურია ისიც, რომ ძირითადად საკვებთან დაკავშირებული კომპანიები (45%) ახსენდება ქართველ მოსახლეობას, ვიდრე ბანკები(25%) ან რომელიმე სხვა(30%) ორგანიზაცია, თუმცა მანიპულაციები და ეფექტურობა სარეკლამო რგოლების ბანკების შემთხვევაში უფრო მაღალია.

კითხვაზე: „გამოგიტანიათ თუ არა დასკვნა, რომ ყიდვისას იმოქმედა კონკრეტული პროდუქტის რეკლამამ?“ – მოსახლეობის 41% დადებითად პასუხობს  უჭირს პასუხის გაცემა 26%-ს.

მოსახლეობის 26%-ს კი პროდუქტი ხშირ შემთხვევაში მხოლოდ იმიტომ შეუძენია, რომ რეკლამაში ნახა.

კვლევის შედეგად დადგინდა რომ, მოსახლეობაში რეკლმის მიმართ სანდოობა საკმაოდ მაღალია, როგორც ცნობიერ, ასევე არაცნობიერ დონეზე. რეკლამები, რომლებიც შეიცავენ უფრო მეტად ემოციურ შინაარსს, ახდენენ უფრო დიდ გავლენას, ქართველი მოსახლეობის დიდ ნაწილში პროდუქტის შერჩევისას პირველად სარეკლამო რგოლის თუ განაცხადის ასოციაცია ჩნდება და შემდგომ იღებს გადაწყვეტილებას ემოციური ფონიდან გამომდინარე.

შეხვედრის განმავლობაში გაიმართა დისუსია, სადაც სპეციალისტებმა და სტუდენტებმა იმსჯელეს კვლევის შედეგებზე. მნიშვნელოვან ფაქტორად განისაზღვრა ნდობა, როგორც ადამიანებთან ასევე ორგასნიზაციებთან. რაც უფრო მეტია ნდობა, მის მიერ მოწოდებული ინფორმაცია აღიქმება როგორც სანდო.

 

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

 

 

 

სრულად ნახვა
ფსიქოლოგია

,,დავითიანნის” ფსიქოლოგიის ცენტრში ოჯახურ ძალადობაზე მრგვალი მაგიდა შედგა

20 მარტს ,,დავითიანნის” ფსიქოლოგიის ცენტრში ჩატარდა მრგვალი მაგიდის ფორმატის შეხვედრა თემაზე – ოჯახური ძალადობა, რომელსაც უძღვებოდა სისხლის სამართლის ადვოკატი, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის სემინარის ხელმძღვანელი და სამოქალაქო განათლების პედაგოგი – თორნიკე გვენეტაძე.

შეხვედრაზე განხილულ იქნა ისეთი მნიშვნელოვანი საკითხები, როგორიცაა ძალადობის სახეები, გამომწვევი მიზეზები, რისკ-ფაქტორები, მოძალადე-მსხვერპლის მახასიათებლები, ძალადობის მსხვერპლთა ჩვენებიდან ამონარიდები, პრევენციის გზები.

ოჯახში ძალადობა გულისხმობს ოჯახის ერთი წევრის მიერ მეორის კონსტიტუციური უფლებებისა და თავისუფლებების დარღვევას უგულებელყოფით ან/და ფიზიკური, ფსიქოლოგიური, ეკონომიკური, სექსუალური ძალადობით ან იძულებით.

  • ფიზიკური ძალადობა – ცემა, წამება, ჯანმრთელობის დაზიანება, თავისუფლების უკანონო აღკვეთა ან სხვა ისეთი მოქმედება, რომელიც იწვევს ფიზიკურ ტკივილს ან ტანჯვას; ჯანმრთელობის მდგომარეობასთან დაკავშირებული მოთხოვნების დაუკმაყოფილებლობა, რაც იწვევს ოჯახის წევრის ჯანმრთელობის დაზიანებას ან სიკვდილს;
  • ფსიქოლოგიური ძალადობა – შეურაცხყოფა, შანტაჟი, დამცირება, მუქარა ან სხვა ისეთი მოქმედება, რომელიც იწვევს ადამიანის პატივისა და ღირსების შელახვას;
  • იძულება – ადამიანის ფიზიკური ან ფსიქოლოგიური იძულება, შეასრულოს ან არ შეასრულოს მოქმედება, რომლის განხორციელება ან რომლისგან თავის შეკავება მისი უფლებაა, ანდა საკუთარ თავზე განიცადოს თავისი ნება-სურვილის საწინააღმდეგო ზემოქმედება;
  • სექსუალური ძალადობა – სქესობრივი კავშირი ძალადობით, ძალადობის მუქარით ან მსხვერპლის უმწეობის გამოყენებით; სქესობრივი კავშირი ან სექსუალური ხასიათის სხვაგვარი მოქმედება ან გარყვნილი ქმედება არასრულწლოვნის მიმართ;
  • ეკონომიკური ძალადობა – ქმედება, რომელიც იწვევს საკვებით, საცხოვრებელი და ნორმალური განვითარების სხვა პირობებით უზრუნველყოფის, საკუთრებისა და შრომის უფლებების განხორციელების, აგრეთვე თანასაკუთრებაში არსებული ქონებით სარგებლობისა და კუთვნილი წილის განკარგვის უფლების შეზღუდვას;
  • უგულებელყოფა – მშობლის (მშობლების), სხვა კანონიერი წარმომადგენლის ან/და სხვა პასუხისმგებელი პირის მიერ არასრულწლოვნის ფიზიკური, ფსიქოლოგიური საჭიროებების დაუკმაყოფილებლობა, საფრთხისაგან დაუცველობა, საბაზისო განათლების უფლების შეზღუდვა, დაბადების რეგისტრაციის, სამედიცინო და სხვა მომსახურებებით სარგებლობისათვის აუცილებელი მოქმედებების განუხორციელებლობა, თუკი მშობელს (მშობლებს), სხვა კანონიერ წარმომადგენელს ან/და სხვა პასუხისმგებელ პირს აქვს (აქვთ) სათანადო ინფორმაცია, შესაძლებლობა და ხელი მიუწვდება (მიუწვდებათ) შესაბამის მომსახურებაზე;

მოძალადე შეიძლება იყოს სავსებით კეთილგანწყობილი, წესიერი, სანიმუშო პიროვნება სხვა პირთა მიმართ, თუმცა ოჯახის წევრებთან ის არის აბსოლუტურად სხვანაირი. მიზეზი კი ბევრი შეიძლება იყოს: ალკოჰოლიზმი, ნარკომანია, თამაში და სხვა…

შეხვედრაზე დასახელდა მიზეზები, რომლებიც ხშირად ხდება ძალადობის მაპროვოცირებელი:

  • მოძალადის ფსიქოლოგიური მდგომარეობა როგორც ძალადობის მიზეზი.
  • მესამე პირი როგორც ძალადობის მაპროვოცირებელი.
  • მსხვერპლი როგორც ძალადობის მიზეზი.
  • ქალის სისუსტე და დაუცველობა როგორც ძალადობის მიზეზი
  • სოციალური პრობლემები როგორც ძალადობის გამომწვევი მიზეზი
  • ომის გამოცდილება, როგორც ძალადობის მაპროვოცირებელი.
  • არასწორი აღზრდა, როგორც ძალადობის გამომწვევი მიზეზი
  • უსიყვარულობა, როგორც ძალადობის მიზეზი:
  • ურთიერთგაუგებრობა როგორც ძალადობის მიზეზი
  • სიმთვრალე და ნარკოტიკი როგორც ძალადობის გამომწვევი ფაქტორი:

შეხვედრის მოდერატორმა ასევე ისაუბრა შემაკავებელი და დამცავი ორდერების დეფინიციებზე. შემაკავებელი ორდერის ფარგლებში ოჯახური ძალადობის საკიტხი ჯერ პოლიციის, ხოლო შემდეგ სასამართლოს განხილვის საგანი ხდება სპონტანურად, წინასწარ დასახული რაიმე კონკრეტული გეგმის, წინასწარი მომზადების გარეშე. შემაკავებელი ორდერის სასამართლოს კანცელარიაში წარდგენიდან 24 საათის განმავლობაში განიხლიავს მოსამართლე მისი დამტკიცების ან დამტკიცებაზე უარის თქმის შესახებ მიზანშეწონილობის საკითხს.

  • პირველი ინსტანციის მოსამართლის მიერ გამოცემული აქტი, რომელიც გამოიწერება 3 თვემდე ვადით, რომელიც შეიძლება გაგრძელდეს 3 თვით.
  • დამცავი ორდერის მოთხოვნის უფლება აქვს მსხვერპლს, მისი ოჯახის წევრს, ან მსხვერპლის თანხმობით პირს, რომელიც უწევს სამედიცინო, იურიდიულ, ფსიქოლოგიურ დახმარებას.
  • არასრულწლოვანის მიმართ ძალადობის შემთხვევაში – ასევე მეურვეობისა და მზრუნველობის ორგანოს.

ოჯახური ძალადობის პრევენციის გზებად დასახელდა ქალთა როლის გაზრდა სოციალურ თუ პოლიტიკურ სფეროებში;

სახელმწიფოს მხრიდან მკაცრი კონტროლი და შესაბამისი ზომების მიღება თუ პროგრამების გატარება.

მოსახლეობის ცნობიერების ამაღლება და თანაგანცდის იგივე ემპათიის უნარის გამომუშავება, მოქალაქეობრივი პასუხისმგებლობის აღება.

შეხვედრას ესწრებოდნენ –  ფსიქოლოგები: თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი: ნათია კიკვაძე, მართა ჩაგუნავა; ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტი: ნუცა ჟამურელი, მარიამ ჩხეიძე, ანი სალდაძე; საქართველოს ანდრია პირველწოდებულის სახელობის უნივერსიტეტის სტუდენტები – სალომე ბოსტოღანაშვილი, ელენე ჩუგოშვილი; ფსიქოლოგი ნინო თოფურია; იურისტები: ლაშა წიკლაური;  რაძიკ ხაჩატური.

 

მასალა მოამზადა:  ნინო თოფურიამ

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
ფსიქოლოგია

გემბლინგი – ფსიქოლოგიური ნარკოტიკი

გემბლინგი, იგივე ლუდომანია, აზარტულ თამაშებზე დამოკიდებულებაა, რომელსაც ნარკომანიის კლასიკური გამოვლინებები ახასიათებს. გემბლინგი 21-ე საუკუნის ერთ-ერთი საშინელი სენია, რომელიც თავისი მასშტაბითა და საზოგადოებისთვის ზიანის მიყენების დონით არაფრით ჩამოუვარდება ნარკომანიას. ხშირ შემთხვევაში, აზარტულ თამაშებზე დამოკიდებული ადამიანებისა და მათი ოჯახის წევრებისთვის უფრო მძიმე და სავალალო შედეგებიც კი მოაქვს.

 

გემბლინგით გამოწვეული რამოდენიმე შედეგი:

აზარტულ თამაშებზე დამოკიდებულების გამო საქართველოში ძალზედ ხშირია ოჯახის დანგრევის ფაქტები;
• მოთამაშის მიერ დიდი თანხის წაგების შემდეგ საქართველოში დაფიქსირდა თვითმკვლელობის რამოდენიმე ფაქტი. სამწუხაროდ, ზუსტი სტატისტიკა არ მოიპოვება იმის გამო, რომ არ ჩატარებულა რაიმე სახის კვლევა აღნიშნულ საკითხთან მიმართებით;
• სხვადასხვა ქვეყანაში ჩატარებული სამედიცინო კვლევების შედეგად დადგინდა, რომ გემბლინგი ადამიანის ორგანიზმს ფიზიკურ ზიანს აყენებს. მოთამაშეთა შორის ხშირია გულსისხლძარღვთა დაავადებების შემთხვევები. საქართველოში სამორინე ,,აჭარაში” გამოვლინდა შემთხვევა, როდესაც აზარტულ მოთამაშეს სათამაშო მაგიდასთან თამაშის დროს დაემართა ინფარქტი. სამწუხაროდ, ამ კუთხითაც არ არსებობს ზუსტი სტატისტიკა;

  • გემბლინგზე დამოკიდებული ადამიანი მატერიალურ ქონებასთან ერთად კარგავს სოციალურ სტატუსსა და ნდობას. იგი აღარ არის საზოგადოების სრულყოფილი წევრი, რადგან მძიმე და ძნელად განკურნებადი სენითაა შეპყრობილი.

ადამიანი კარგავს საკუთარი თავის კონტროლს, გადადის სულ სხვა სამყაროში და მხოლოდ იმას ფიქრობს როგორ იშოვოს ფული, რათა ითამაშოს.

გასულ წლებში თუ საზოგადოების ერთ-ერთი უმთავრესი პრობლემა ნარკომანია იყო, დღეს იგი გემბლინგით შეიცვალა, რომელიც არაფრით ჩამოუვარდება ნარკოტიკს. ბოლო რამდენიმე წელია, რაც ადამიანი სათამაშო ბიზნესით დაინტერესდა და მყარად მოიკიდა ფეხი ამ სფეროში. სათამაშო ბიზნესს ბევრ ქვეყანაში კანონი არეგულირებს. მსოფლიო შემოსავლის არცთუ უმნიშვნელო წილი აზარტული თამაშების ბიზნესზე მოდის.

გემბლინგი ერთ-ერთი ყველაზე საშინელი დაავადებაა იმ დაავადებათაგან, რომლებიც დღეს არსებობს. ეს ფსიქოლოგიური ნარკოტიკი ისევე ვნებს ადამიანს როგორც, ვთქვათ, მარიხუანა ან კოკაინი, შეიძლება მეტადაც კი.

მოთამაშეების საშუალო ასაკი 35 წელია. გემბლერების სიაში არა მხოლოდ მამაკაცები, არამედ მდედრობითი სქესის წარმომადგენლებიც არიან, რომლებიც საკუთარ ოჯახებზეც კი უარს ამბობენ, რათა ითამაშონ. თამაში ზოგისთვის გართობაა, ზოგისთვის კი ფულის შოვნის ერთადერთი გზა, რომელსაც ბოლოს მაინც გაკოტრებამდე მიჰყავხარ.

ყველაზე შემაშფოთებელი ფაქტი ისაა, რომ ამ ადამიანთა უმეტესობა ახალგაზრდები არიან, რომლებიც ვერც კი აცნობიერებენ როგორ იღუპავენ თავს და გემბლინგის მსხვერპლნი ხდებიან. მათ წარმოდგენაც არ აქვთ, რა ელით, რის გამო ამბობენ უარს ნათელ მომავალზე და არც ის იციან, რომ, საუბედუროდ, ლუდომანია უკურნებელ სენად არის მიჩნეული

ცნობილია, რომ აზარტული თამაშები ნარკოტიკების კატეგორიაში შედის. გემბლინგი იწვევს ადამიანის ფსიქოლოგიურად განარკომანებას, რომელიც ვერასდროს შეძლებს დააღწიოს თავი ამ სენს, რადგან როგორც ექიმები ამბობენ, ამ დაავადებისგან განკურნება შეუძლებელია, რადგან ტვინის იმ მონაკვეთს, რომელიც ფსიქოლოგიურად დაზიანებულია, ვერ შეცვლი. ამიტომაცაა, რომ ადამიანებს უჭირთ თავის დანებება აზარტულ თამაშებზე.

სტატისტიკის თანახმად, წელიწადში დაახლოებით 100 მილიონი ადამიანი სტუმრობს კაზინოებს მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში, მათი უმეტესობა კი გემბლინგითაა დაავადებული. ისინი, ვინც ცოტათი მაინც ხვდებიან რამხელა საფრთხეში იგდებენ თავს, უნდათ, რომ თამაშს თავი დაანებონ, თუმცა საბოლოოდ, მაინც ვერ ახერხებენ და სხვადასხვანაირად ცდილობენ თავის შეკავებას. ერთ-ერთი მოთამაშე ამბობს: ,,ექვსი წელია უკვე დიდი თამაში აღარ მითამაშია, მაგრამ აპარატებით ვთამაშობ და შეიძლება ითქვას, რომ ამით სურვილს ვიკლავ და ჩემს დოზა ,,ფსიქოლოგიურ ნარკოტიკს” ვიღებ.”

,,აზარტული თამაშები ნარკოტიკების კატეგორიაში შედის, შეუძლია, დამოკიდებული გახადოს ადამიანი. პრობლემა ის არის, რომ თუ ღრმად შესულ მოთამაშეზე ვისაუბრებთ, დოსტოევსკისეული ,,მოთამაშის” კატეგორიაში რომ არის, გაცილებით რთულია, დაანებებინო თავი, ვიდრე ნარკომანს – ნარკოტიკებისთვის,“- ამბობს რამაზ საყვარელიძე.

ეს მძაფრი ემოციაა, იმავე სიმძაფრის, როგორიც მანქანის სწრაფად ტარება, მთამსვლელობა, სადაც საკუთარ თავს ეჯიბრები, საკუთარ შესაძლებლობებს ზომავ..

გემბლინგით დაავადებულთა მახასიათებლებია:

მძიმე კონფლიქტებისგან თავის დაღწევის უნარი, რასაც  ტყუილით აღწევენ. მოთამაშეს ძალიან უვიწროვდება ცნობიერება, აღარ ახსოვს აღარც წარსული, არც მომავალი და არც ის, რა ხდება გარშემო. ამას შექმნილი გარემოც უწყობს ხელს და პროცესს მთლიანად ეძლევა… აზარტული თამაში მაშინ ისადგურებს ადამიანში, როცა დასაწყისში იგებს.იმის მოლოდინში, რომ მოგებიანობა დაუბრუნდება, მიჯაჭვული ხდება თამაშზე.  კრიტიკულები არიან ოჯახის წევრების მიმართ. აზარტულად მოთამაშეები იღებენ ვალს და დარწმუნებულნი არიან, რომ თამაშით, ვალით აღებულ თანხას გააორმაგებენ,  ვალსაც გაისტუმრებენ და მოგებულებიც დარჩებიან, მაგრამ რეალობა ასეთი არ არის. ახალგაზრდების უმრავლესობა უარს ამბობს სამსახურზე და თავის რჩენას სწორედ აქ მოგებული თანხით აპირებს. ვინც მუშაობს ისინი კიდე თავიანთ ხელფასებს კაზინოებსა და სლოტკლუბებში ხარჯავენ.  
როდესაც თამაშზე დამოკიდებულება პიკს აღწევს, ადამიანი უარყოფს სამსახურს, ოჯახსა და ყოველივე­ ძვირფასს. ამიტომაც ძნელია მტკიცება, რომ კანონით აკრძალვა თამაშზე უარს ათქმევინებს გემბლინგით გატაცებულს. ასეთი ადამიანები საჭიროებენ სერიოზულ დახმარებას.

აზარტული თამაშები ხშირად იქცევა ძლიერი ემოციების ერთადერთ წყაროდ და, ხშირად, ადამიანი მიჰყავს ისეთივე დეგრადაციამდე, როგორსაც ალკოჰოლიზმი და ნარკომანია იწვევს.

ის, რომ ნარკომანიასთან შედარებით გემბლინგი კანონის მიერ ნაკლებად რეგულირებადია, არ ნიშნავს იმას რომ ეს იმაზე ნაკლებ ზიანს აყენებს ადამიანს და მის გარშემომყოფებს ვიდრე სხვა  ნარკოტიკული საშუალებები, ალკოჰოლიზმი, ტოქსომანია და ა.შ.    ამ სენით ,,დაავადებულ” ადამიანებს ესაჭიროებათ სპეციალიზირებული მიდგომა და მკურნალობა, რითიც შეძლებენ თავი დააღწიონ იმ სამყაროს მონობას, რომელსაც კარგი ჯერ არავისთვის მოუტანია.  როდესაც ამ თემაზე გულგრილად დავიწყებთ საუბარს და როდესაც ვინმე ეცდება ეს ყველაფერი კომერციულად შეფუთოს, არასდროს დაგვავიწყდეს მილიონობით დანგრეული, უსახლკაროდ დარჩენილი ოჯახები, უმშობლოდ, უყურადღებოდ დარჩენილი შვილები, უშვილოდ დარჩენილი მშობლები და სუიციდამდე მიყვანილი ახალგაზრდების ისტორიები, რომლებიც თანამედროვე საზოგადოების ქრონიკებში უკვე არც თუ ისე იშვიათია.

 

მასალა მოამზადა: თინა თუშიშვილმა

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

 

 

სრულად ნახვა
1 15 16 17 18 19 20
Page 17 of 20