კვლევები

50 წლის შემდეგაც კი უცხო ენის ცოდნის დონე არ იცვლება – ასეთ დასკვნამდე იორკის უნივერსიტეტის მეცნიერები მივიდნენ. ამის შესახებ Daily Mail-ი წერს.

კვლევის ფარგლებში მათ მოიძიეს 500 ბრიტანელი, რომლებმაც 1970-2020 წლებში ფრანგული ენის A დონის გამოცდა ჩააბარეს, და განმეორებითი გამოცდა მოუწყვეს. მეცნიერთა თქმით, უფროსი ჯგუფის მოხალისეების შედეგი ახალგაზრდების შედეგს არ ჩამოუვარდებოდა.

კვლევის ავტორები ამბობენ, რომ ადამიანები იმახსოვრებენ სიტყვებს ისევე, როგორც ფაქტებს, თარიღებსა და სახელებს. დროთა განმავლობაში ადამიანი სიტყვებს ივიწყებს, მაგრამ გრამატიკას ადამიანი ერთხელ და სამუდამოდ ითვისებს.

მკვლევრებმა შექმნეს ადამიანის გროტესკული მოდელი, სახელად „მინდი“, რომელიც ასახავს თუ როგორ შეიძლება გამოიყურებოდეს ადამიანი 800 წელზე ნაკლებ დროში და ამას ტექნოლოგიებზე დამოკიდებულება გამოიწვევს. ამის შესახებ ინფორმაციას გამოცემა Dailymail ავრცელებს.

წელში მოხრილი, ფართო კისერი, ბრჭყალებიანი ხელები და თვალის მეორე ქუთუთო – „მინდი“ შეიძლება იყოს ადამიანი 3000 წელს.

„მინდი“ Toll Free Forwarding-მა შექმნა იმისთვის, რომ ვიზუალიზაცია მოეხდინა იმის, თუ როგორ მოქმედებს ტექნოლოგიები ადამიანის სხეულზე.

„ჩვენ ჩავატარეთ სამეცნიერო კვლევა იქამდე, სანამ დავიწყებდით 3 D დიზაინის შექმნაზე მუშაობას. წლების განმავლობაში სმარტფონებში დაბლა ან წინ, კომპიუტერის ეკრანის ყურება გამოიწვევს მოხრილ ფიგურასა და გასქელებულ კისერს, ისე, როგორც მოდელს აქვს.

ამასობაში, პერმანენტულად ტელეფონის ჭერის გამო ჩვენი ხელები დროთა განმავლობაში მომრგვალდება და ბრჭყალების ფორმას მიიღებს. გარდა ამისა, შესაძლოა მომავალში ადამიანის თავის ქალა გასქელდეს, ტვინი კი დაპატარავდეს.

6 წუთის განმავლობაში მაღალი ინტენსივობის ვარჯიში საკმარისია ტვინში საკვანძო პროტეინის წარმოებისთვის, რომელიც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ტვინის ფორმირებაში, ფუნქციონირებასა და მეხსიერებაში.
სპეციალიზებულ პროტეინს ეწოდება თავის ტვინის ნეიროტროფული ფაქტორი (BDNF) და ის ხელს უწყობს როგორც ტვინში ნეირონების უჯრედების ზრდას და გადარჩენას, ასევე ახალი ბმულების და სასიგნალო გზების განვითარებას. ცნობილია ისიც, რომ  BDNF-ის უფრო მაღალი დონე დაკავშირებულია დემენციის შემცირებულ რისკთან.
„BDNF-მა დიდი პერსპექტივა აჩვენა ცხოველებში, მაგრამ ფარმაცევტულმა ჩარევებმა დღემდე ვერ შეძლო უსაფრთხოდ გამოიყენოს BDNF-ის დამცავი ძალა ადამიანებში“, – აცხადებს ახალი ზელანდიის ოტაგოს უნივერსიტეტის ფიზიოლოგი ტრევის გიბონსი.
მისი თქმით, მეცნიერებმა დაინახეს არაფარმაკოლოგიური მიდგომების შესწავლის აუცილებლობა ტვინის შესაძლებლობების შენარჩუნების მიზნით, რომლებიც ადამიანებს შეუძლიათ BDNF-ის ბუნებრივად გაზრდისთვის გამოიყენონ.
კვლევის ფარგლებში 18-დან 56 წლამდე მოხალისეთა ჯგუფს ჩაუტარდათ სამი ტესტი, რათა დაედგინათ, რა იყო საუკეთესო გზა BDNF-ის გამომუშავებაში: 20 საათიანი შიმშილობა, 90 წუთის განმავლობაში ველოსიპედით სიარული თუ ველოსიპედით 6 წუთიანი ენერგიული სიარული.
ველოსიპედით ხანმოკლე და ინტენსიურმა სიარულმა საუკეთესო შედეგი აჩვენა BDNF წარმოების თვალსაზრისით. მან სისხლში BDNF-ის დონის ოთხჯერ ან ხუთჯერ გაზრდა გამოიწვია.
შემდეგი კითხვა არის რატომ ხდება ეს და ამ კითხვაზე პასუხის გაცემას მეცნიერები შემდგომი კვლევებით შეეცდებიან. საბოლოო ჯამში, მაღალი ინტენსივობის ვარჯიში შეიძლება გამოვიყენოთ, როგორც მოსახერხებელი, იაფი გზა ტვინის ჯანმრთელობის შესანარჩუნებლად და დაავადების განვითარებისგან დასაცავად.
კვლევა ჟურნალ Journal of Physiology
-ში გამოქვეყნდა.
წყარო : sciencealert.com

ახალი კვლევის თანახმად ჯადოსნობისა და მაგიის რწმენა ფართოდ არის გავრცელებული მთელ მსოფლიოში.
კვლევის შედეგებში აღნიშნულია, რომ ჯადოსნობის 95 ქვეყანაში დაახლოებით მილიარდ ადამიანს სჯერა. ამასთან, კვლევაში აღნიშნულია, რომ რეალური მაჩვენებელი, სავარაუდოდ, გაცილებით მეტია გამომდინარ იქიდან, რომ ჯადოქრობის საკითხის განხილვა რესპოდენტების ნაწილისთვის სენსიტიურია.
რწმენის მიმართ მოსახლეობის მაჩვენებელი სხვადასხვა ქვეყენაში განსხვავებულია. მაგალითად, შვედეთში მონაწილეთა მხოლოდ 9 პროცენტმა აღნიშნა, რომ მაგიის სჯერა, ტუნისში კი ეს მაჩვენებელი 90 პროცენტი იყო.
კვლევამ აჩვენა, რომ ინდივიდუალურ დონეზე, უფრო მეტი განათლებისა და ეკონომიკური უსაფრთხოების მქონე ადამიანებს ნაკლებად სჯერათ ჯადოსნობის. მაგიის მიმართ რწმენა ასევე დაკავშირებულია რელიგიურობასთან. რაც შეეხება ეროვნულ დონეზე, ჯადოსნობის მიმართ რწმენა ასოცირდება სუსტ ინსტიტუტებთან, სოციალური ნდობის დაბალ დონესთან და დაბალ ინოვაციურობასთან.
ერთი მხრივ, ასეთი რწმენა ჯერ კიდევ იწვევს გარკვეულ ადგილებში კონფლიქტს და ამ რწმენის და მისი სოციალური კონტექსტის უკეთ გაგებამ შეიძლება ხელი შეუწყოს ჯადოქრობაში ბრალდებული ქალების დაცვას.
კვლევაში ციტირებულია გარდაცვლილი ანთროპოლოგის, მონიკა ჰანტერ უილსონის სიტყვები, რომელმაც ასეთი კვლევის საჭიროებას შემდეგნაირად ხსნის :
„ჯადოქრობის მიმართ რწმენას განვიხილავ, როგორც ჯგუფის სტანდარტიზებულ კოშმარს და მჯერა, რომ ასეთი კოშმარების შედარებითი ანალიზი არ არის მხოლოდ ანტიკვარული ვარჯიში, არამედ საზოგადოების გაგების ერთ-ერთი გასაღები.”
კვლევა PLOS One-ში გამოქვეყნდა.

ახალი კვლევის თანახმად, მწვანე სივრცეებში, როგორიცაა პარკები და ბაღები, დროის ხშირი გატარება, შესაძლოა, რეცეპტით გაცემული მედიკამენტების მოხმარების შემცირებას უწყობდეს ხელს.
ფინელმა მეცნიერებმა ჰელსინკის 6 000 მაცხოვრებლის მონაცემები გამოიკვლიეს, რომლებიც მედიკამენტებს ისეთი ჩივილების გამო იღებდნენ, როგორიცაა შფოთვა, უძილობა, დეპრესია, მაღალი წნევა და ასთმა.
კვლევის მონაწილეები გამოკითხეს იმ მედიკამენტებთან დაკავშირები, რომლებსაც ისინი იღებდნენ, ასევე, რა მოცულობის “მწვანე და ლურჯი” (ბუნებრივი გარემო ხმელეთზე და ტბებთან, მდინარეებთან და ოკეანეებთან ახლოს) სივრცეების დანახვა შეეძლოთ სახლიდან, რამდენად ხშირად ხედავდნენ ამ ხედებს და რამდენად ხშირად ატარებდნენ დროს ან ვარჯიშობდნენ ამ სივრცეებში.
კვირაში ერთხელ ერთ კვირაზე ნაკლებ ვიზიტთან შედარებით, კვირაში სამი ან ოთხი ვიზიტი დაკავშირებულია ფსიქიკური ჯანმრთელობის მედიკამენტების გამოყენების 33 პროცენტით, არტერიული წნევის წამლების გამოყენების 36 პროცენტით და ასთმის მედიკამენტების გამოყენების 26 პროცენტით შემცირებულ შანსებთან.
ეს მაჩვენებლები მცირდება 22 პროცენტამდე, 41 პროცენტამდე და 24 პროცენტამდე კვირაში სულ მცირე ხუთი ვიზიტის შემთხვევაში.
ამასთან, აღსანიშნავია, რომ კვლევის თანახმად, თუ მწვანე მდელოს ან ტყის გვერდით ცხოვრობთ სახლიდან ამ ადგილების დათვალიერებას იგივე ეფექტი არ აქვს, რაც ბუნებაში გასვლა და იქ დროის გატარებას.
კვლევა ჟურნალ Occupational & Environmental Medicine-ში გამოქვეყნდა.

წყარო : sciencealert.com