ასტრონომია - კოსმოსი

ირანმა დედამიწის ორბიტაზე “ბიოკაფსულა” წარმატებით გაუშვა, რომელშიც, ქვეყნის კოსმოსური სააგენტოს განცხადებით, ცხოველები იმყოფებოდნენ. ეს ერთგვარი მოსამზადებელი ეტაპია ეკიპაჟიანი მისიისთვის, რომლის განხორციელებასაც სახელმწიფო ამ დეკადის მიწურულს გეგმავს.

ფრენა 6 დეკემბერს შედგა და ხომალდმა ხმელეთიდან 130 კილომეტრ სიმაღლემდე ააღწია. 500 კილოგრამი წონის კაფსულა ორბიტაზე ირანულმა რაკეტა Salman-მა გაიტანა. აპარატში მყოფი ცოცხალი ორგანიზმების შესახებ ინფორმაცია მედიასაშუალება Al Jazeera-მ გაავრცელა, მაგრამ ჯერჯერობით უცნობია, რამდენად შეესაბამება ეს სიმართლეს. გაურკვეველია ისიც, თუ კონკრეტულად რომელ ცხოველებზეა საუბარი.

ირანი კოსმოსის ათვისებას ცდილობს, რისთვისაც საკუთარ ხომალდებზე მუშაობს, რათა ასტრონავტები ორბიტაზე დამოუკიდებლად გაგზავნოს. ქვეყნის კოსმოსურ სააგენტოში აცხადებენ, რომ სწორედ ამას ემსახურება ახალი თაობის “ბიოკაფსულის” სუბორბიტული ტესტირებები.

თუ ეს სახელმწიფო საკუთარ მიზანს მიაღწევს, აშშ-ის, რუსეთისა და ჩინეთის გვერდით დაიკავებს ადგილს, რომლებიც ეკიპაჟიან მისიებს დამოუკიდებლად ახორციელებენ.

ირანს ჯერჯერობით დედამიწის გარშემო მხოლოდ მცირე ზომის ხელოვნური თანამგზავრების განლაგება შეუძლია. შედარებით სერიოზული მიზნებისთვის მას მოუწევს, უფრო მძლავრი რაკეტები, ხომალდები და ასტრონავტებისთვის საჭირო სისტემები შექმნას. ეს გამოწვევაა, რადგან ქვეყანა აშშ-ის სანქციების ქვეშაა, ამიტომ მრავალ ტექნოლოგიაზე არ მიუწვდება ხელი.

აქვე უნდა ითქვას, რომ ირანმა ამ მხრივ რუსეთთან კავშირები გაამყარა და მასთან სატელიტების გასაშვებად თანამშრომლობს. ამის მიუხედავად, თავად რუსეთიც, უკრაინაზე თავდასხმის გამო, განცალკევებულია და სხვა კოსმოსურ სააგენტოებთან მჭიდრო ურთიერთობა აღარ აქვს.

წყარო : on.ge 

ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

ჩინეთის მეცნიერებათა აკადემიაში მომუშავე მეცნიერებმა ქვეყნის მიერ მარსზე გაშვებული მავალის Zhurong მონაცემებში მნიშვნელოვან ინფორმაციას მიაგნეს. მისი ანალიზის შედეგად დაადგინეს, რომ აპარატმა წითელი პლანეტის ზედაპირის ქვეშ მრავალკუთხა სტრუქტურები დააფიქსირა, რომელთა ფორმირებაც, დიდი ალბათობით, ციურ სხეულზე ოდესღაც არსებულ წყალს უკავშირდება.

როგორც მკვლევრები ამბობენ, ეს მრავალკუთხა სტრუქტურები რადარმა ჩრდილოეთ ნახევარსფეროში არსებული უტოპიის დაბლობის მიმდებარედ გამოავლინა და ისინი თითქმის 11 მეტრ სიღრმეშია განლაგებული. მათ წარმოქმნაში დიდი როლი წყლის ყინულს უნდა შეესრულებინა.

საერთო ჯამში 16 მრავალკუთხა ნაპრალოვანი დანაყოფი იდენტიფიცირდა, რაც, მეცნიერთა თქმით, უტოპიის დაბლობის ტერიტორიაზე, გრუნტქვეშ, ასეთი წარმონაქმნების სავარაუდო სიუხვეზე მიანიშნებს.

მსგავსი სტრუქტურები მარსზე აქამდე NASA-საც აქვს დაფიქსირებული, თუმცა ეს პირველი შემთხვევაა, როცა ისინი გეორადარის გამოყენებით იდენტიფიცირდა. ჯერჯერობით ზუსტად არ ვიცით, როგორ გაჩნდა ისინი, მაგრამ ვარაუდობენ, რომ ეს ყინვა-გალღობის ციკლებს უკავშირდება, რაც დედამიწაზეც ხდება.

ავტორთა გამოთვლებით, წითელ პლანეტაზე ზემოხსენებული წარმონაქმნები 3.7-2.9 მილიარდი წლის წინა შუა პერიოდში უნდა ფორმირებულიყო, გვიან ჰესპერულ-ადრეულ ამაზონურ გეოლოგიურ ეპოქებში. აქედან შეიძლება დავასკვნათ, რომ უტოპიის დაბლობზე ან მის მახლობლად მაშინ წყლის ბუნებრივი რეზერვუარები იყო.

Zhurong-ის წინა მიგნებები მიუთითებს, რომ მარსზე წყალი საკმაოდ გვიან, 400 000 წლის წინაც არსებობდა. ასევე, მან ადრინდელი მასშტაბური დატბორვების პოტენციური კვალიც გამოავლინა. ახლა ეს ჩინური მავალი აქტიური აღარაა.

მის მონაცემებზე დაფუძნებული ახალი ნაშრომი გამოცემაში Nature Astronomy გამოქვეყნდა.

ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

აშშ-ის სამხედრო-საზღვრო კვლევითი ლაბორატორიის (NRL) მეცნიერებმა მთვარიდან აღებულ ნიმუშებში წყალბადი აღმოაჩინეს. კვლევის შედეგები ჟურნალ Communications Earth & Environment-ში გამოქვეყნდა.

მეცნიერების თქმით, მთვარის ზედაპირზე არსებული წყალბადის მარაგები შესაძლოა მომავალი მისიებისთვის წყლის წყაროდ იქცეს.

მთვარის გრუნტის ნიმუშები Apollo-ს პროგრამის ფარგლებში არის აღებული. წინა კვლევების ფარგლებში მთვარიდან აღებულ ნიმუშებში მეცნიერებმა ჰელიუმი იპოვეს.

ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი “დოქტრინა”

მომდევნო კვირის დასაწყისში მსოფლიოდან ურანის ხილვას შევძლებთ. სწორედ ამ დროს მოუახლოვდება ეს პლანეტა დედამიწას ყველაზე მეტად.

ურანის ხილვას ყველაზე უკეთ 13 ნოემბერს შევძლებთ. ამ დღით ეს პლანეტა დედამიწასთან 2.78 მილიარდი კილომეტრის მანძილზე იქნება დაშორებული. ერთი შეხედვით, ეს საკმაოდ შორია, თუმცა არც ის უნდა დავივიწყოთ, რომ ურანი საკმაოდ განიერია — მეტიც, დედამიწაზე 4-ჯერ განიერი. შესაბამისად, მისი დანახვა პატარა სამოყვარულო ტელესკოპით ან სულაც ბინოკლითაც შესაძლებელი იქნება.

სავარაუდოდ, უფრო დიდი ტელესკოპებით კვირის სხვა ღამეებშიც შევძლებთ მის ხილვას. შესაბამისი აღჭურვილობის ქონის შემთხვევაში, შესაძლოა, სულაც მისი რგოლებიც კი შენიშნოთ.

დედამიწიდან ურანის ხილვა მილიარდობით წლის წინ ბევრად უფრო შთამბეჭდავი იქნებოდა. მიჩნეულია, რომ აღნიშნული პლანეტა დაახლოებით 4.5 მილიარდი წლის წინ შეიქმნა — გრავიტაციის წყალობით მტვერი და აირი მორევად შეერთდა, რომელიც უმეტესად სითხეებისგან შედგებოდა. მათი ამჟამინდელი ადგილმდებარეობის გათვალისწინებით, ურანი და მისი მეზობელი ყინულის გიგანტი ნეპტუნი თავიანთი ფორმირებისთვის საკმარის მასალას ვერ შეაგროვებდა.

სიმულაციების თანახმად, პლანეტები მზესთან ბევრად ახლოს ჩამოყალიბდა, სადაც მასალები ხელმისაწვდომი იყო. შემდეგ მათ ნელ-ნელა უკან გადაინაცვლა, თავიანთ ამჟამინდელ პოზიციებამდე. ამის პარალელურად, სავარაუდოდ, კოიპერის სარტყელში გავლისას ისინი ყველა მიმართულებით ობიექტებს ისვრიდა. შესაძლოა, სხვა ყინულის გიგანტები ამ დროს შეიქმნა და მზის სისტემა მთლიანად დატოვა ანდა უბრალოდ მის კიდეში მიიმალა.

ურანმა ამის შემდეგ განვითარების საკმაოდ კომპლექსური ისტორია განვლო. სავარაუდოდ, თავისი უჩვეულო დახრილობა მან დედამიწაზე ორჯერ მასიურ პლანეტასთან შეჯახების შედეგად შეიძინა დაახლოებით 4 მილიარდი წლის წინ. ეს მართლაც შთამბეჭდავი სანახაობა იქნებოდა.

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

NASA-მ ექსპლუატაციიდან გასული კეპლერის კოსმოსური ტელესკოპის მონაცემების ანალიზის შედეგად 7 პლანეტისგან შემდგარი ახალი სისტემა აღმოაჩინა. თითოეული მათგანი საკუთარი ვარსკვლავისგან იმაზე ძლიერ მცხუნვარებას იღებს, ვიდრე დედამიწა ან ჩვენი მეზობელი ნებისმიერი ციური სხეული.

ამ სისტემას Kepler-385 ეწოდება და მასში შემავალი 7-ვე კოსმოსური ობიექტი დედამიწაზე დიდი, მაგრამ ნეპტუნზე პატარაა. ის იმ მცირერიცხოვან სისტემებს მიეკუთვნება, რომლებიც არსებობა დადასტურებულ ან კანდიდატის სტატუსის მქონე 6-ზე მეტ ციურ სხეულს აერთიანებს.

კეპლერის მიერ მოპოვებულ მონაცემებში ამ დრომდე პლანეტის თითქმის 4 400 კანდიდატი, და 700-ზე მეტი მრავალპლანეტური სისტემაა დაფიქსირებული. მეცნიერებმა ახლახან მათი ყველაზე მწყობრი სია შექმნეს, რომელიც ასტრონომებს მნიშვნელოვან ინფორმაციას მიაწვდის.

რაც შეეხება Kepler-385-ს, მის ცენტრში არსებული მნათობი მზეზე 10%-ით დიდი და 5%-ით ცხელია. 2 შიდა ციური სხეული ზომით დედამიწას ოდნავ აღემატება, სავარაუდოდ, მყარია და შესაძლოა, თხელი ატმოსფეროც ჰქონდეს. დანარჩენი 5-ვე ობიექტის რადიუსი ჩვენი პლანეტისას დაახლოებით 2-ჯერ აჭარბებს, მათ გარშემო კი სქელი აირადი გარსი უნდა იყოს ფორმირებული.

ამ მახასიათებლების გამოვლენა სწორედ ახალი კატალოგის დამსახურებაა. წინა მსგავსი ბაზები იმის დადგენას ემსახურებოდა, თუ რამდენად გავრცელებულია პლანეტები სხვა ვარსკვლავების გარშემო. უკანასკნელი სია კი უკვე თითოეულ სისტემას გვაცნობს. სწორედ ამის წყალობით აღმოაჩინეს Kepler-385.

კატალოგში გამოყენებულია ვარსკვლავთა მახასიათებლების გაუმჯობესებული საზომები, პლანეტების ორბიტული მოძრაობის შესახებ ბევრად ზუსტი გამოთვლები და ა.შ. კვლევის ფარგლებში სპეციალისტებმა დაასკვნეს, რომ რაც უფრო მეტი ციური სხეულია სისტემაში, მით უფრო წრიულია მათი ტრაექტორია მნათობის გარშემო, ვიდრე სხვა შემთხვევებში.

აღსანიშნავია ისიც, რომ მეცნიერებმა Kepler-385-ის მონაცემების სონიფიკაციაც შექმნეს, ანუ ის აუდიო მასალად აქციეს. მასში ყოველი პლანეტის ორბიტა ახალი ხმით შემოდის. ჩანაწერი ჯერ ყველაზე შიდა პლანეტებით იწყება და ნელ-ნელა შორეულ ციურ სხეულებზე გადადის, რითაც ერთგვარი მრავალხმიანობა იქმნება.

აი, როგორ “ჟღერს” Kepler-385:

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

NASA-ს სპეციალისტები მისია „ლიუსის“ ასტეროიდთან პირველი შეხვედრის შემდეგ მიღებულ ინფორმაციას აანალიზებენ. ამის შესახებ CNN-ი იტყობინება.

ტელეარხის ცნობით, 1-ელ ნოემბერს აპარატმა მარსსა და იუპიტერს შორის ასტეროიდ დინკინეშს ჩაუფრინა და ფოტოები გადაუღო. აღმოჩნდა, რომ დინკინეში ბინარული წყვილის ნაწილია და მის ორბიტაზე პატარა ასტეროიდი მოძრაობს.
თუმცა, დეტალური გამოსახულებების მიღების შემდეგ ასტრონომებმა აღმოაჩინეს, რომ პატარა ასტეროიდი სინამდვილეში კონტაქტურ წყვილს წარმოადგენს – ორ ასტეროიდს, რომლებიც ერთმანეთს ეხებიან.

ასტრონომები აღნიშნავენ, რომ კონტაქტური წყვილები მზის სისტემაში გავრცელებული მოვლენაა, თუმცა „ლიუსიზე“ მომუშავე მეცნიერები მაინც გაკვირვებულები იყვნენ.

„ვერასოდეს ვიფიქრებდი, რომ სისტემა შეიძლება ასე გამოიყურებოდეს. კერძოდ, არ მესმის რატომ არის კონტაქტური წყვილის ორივე კომპონენტი მსგავსი ზომის. მეცნიერებისთვის სახალისო იქნება ამის გარკვევა“, – განაცხადა ასტრონომმა ჰალ ლევისონმა.

„ლიუსი“ დინკინეშთან შეხვედრის შესახებ ინფორმაციას NASA-ს ჯერ კიდევ აწვდის. შემდეგ ასტეროიდს – დონალდჯოჰანსონს აპარატი 2025 წელს ჩაუფრენს, მერე კი იუპიტერისკენ გაემართება, სადაც ტროას ასტეროიდების ჯგუფს შეისწავლის.

„ლიუსი“ 2021 წლის ოქტომბერში გაუშვეს. მისიას სახელწოდება ავსტრალოპითეკ ლიუსის ჩონჩხის პატივსაცემად შეურჩიეს, იმიტომ რომ ტროას ასტეროიდების კვლევამ შეიძლება მზის სისტემის ადრეული ისტორიის ფაქტები გამოავლინოს.

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

NASA-ს კოსმოსური აპარატი „ლიუსი“ მალე თავისი მისიის პირველ მიზანს შეხვდება. ამის შესახებ CNN-ი იტყობინება.

ტელეარხის ცნობით, ოთხშაბათს აპარატი ასტეროიდ დინკინეშთან ჩაიფრენს. „ლიუსი“ ასტეროიდს 425 კილომეტრის მანძილზე მიუახლოვდება, მონაცემებსა და ფოტოებს დედამიწაზე კი მომდევნო დღეებში გამოგზავნის. დინკინეშის დიამეტრი დაახლოებით 1 კილომეტრს შეადგენს, ის ასტეროიდის სარტყელში მდებარეობს – მარსსა და იუპიტერს შორის. ასტეროიდი 1999 წელს აღმოაჩინეს, თუმცა მას შემდეგ მასზე ბევრი არაფერი იყო ცნობილი.

„ეს პირველი შემთხვევაა, როდესაც ახლო ხედით შევხედავთ ობიექტს, რომელიც აქამდე მხოლოდ ტელესკოპებში ლაქა იყო. კაცობრიობა პირველად დაინახავს დინკინეშს“, – აღნიშნულია მისია „ლიუსის“ მთავარი მკვლევრის, ჰალ ლევისონის განცხადებაში.

დინკინეში პირველი იმ 10 ასტეროიდს შორის, რომლებსაც „ლიუსი“ თავისი 12-წლიანი მოგზაურობის განმავლობაში შეხვდება. აპარატი თითოეულ ასტეროიდს წამში 4,5 კილომეტრის სიჩქარით ჩაუფრენს. მისიის მთავარი მიზანი იუპიტერის ტროას ასტეროიდების ჯგუფებია, რომელიც აქამდე არავის შეუსწავლია.

„ლიუსი“ 2021 წლის ოქტომბერში გაუშვეს. მისიას სახელწოდება ავსტრალოპითეკ ლიუსის ჩონჩხის პატივსაცემად შეურჩიეს, იმიტომ რომ ტროას ასტეროიდების კვლევამ შეიძლება მზის სისტემის ადრეული ისტორიის ფაქტები გამოავლინოს.

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

ინდოეთის პირველ კოსმოსურ ობსერვატორიას, რომელიც მზეს შეისწავლის, 2 სექტემბერს გაუშვებენ, – შესაბამისი განცხადება ქვეყნის კოსმოსურმა სააგენტომ გააკეთა.
Aditya-L1, ინდოეთის პირველი კოსმოსური მზის ზონდი, მიზნად ისახავს მზის ქარების შესწავლას.
Aditya-L1-ს, რომელსაც სახელი მზის ინდური სახელწოდების აღსანიშნავად დაარქვეს, შრიჰარიკოტაში მდებარე მთავარი კოსმოსური პორტიდან მძიმე გამშვები მანქანის, PSLV-ის გამოყენებით გაუშვებენ. ის დაახლოებით 1,5 მილიონ კმ-ს გაივლის.
„გაშვებიდან L-1-მდე (ლაგრანჟის წერტილი) მისასვლელად Aditya-L1-ს დაახლოებით ოთხი თვე დასჭირდება“, – აცხადებენ ორგანიზაციაში.
კოსმოსური ხომალდის შიგნით განთავსებულია ექვსბორბლიანი მთვარემავალი, რომელიც, თუ ყველაფერი გეგმის მიხედვით წავა, მთვარის ზედაპირზე სურათებს და მონაცემებს შეაგროვებს.
მთავრობამ მისიისთვის დაახლოებით 46 მილიონი აშშ დოლარი გამოყო.
აღსანიშნავია, რომ 23 აგვისტოს, ინდოეთის Chandrayaan-3 პირველი კოსმოსური მისია გახდა, რომელიც მთვარის სამხრეთ პოლუსთან დაეშვა, მას შემდეგ, რაც, რამდენიმე დღის წინ, რუსული ხომალდი „ლუნა-25“ მთვარის ზდაპირს შეეჯახა და შესაბამისად, მთვარეზე დაგეგმილი მისია ჩაიშალა.
ინდური მთვარის თვითმავალი აპარატი განკუთვნილია მთვარის ზედაპირის ქიმიური შემადგენლობის ანალიზისთვის და წყლის ძიებისთვის.

წყარო : reuters.com
BBC

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

ბევრი ასტრონომი აღარ სვამს კითხვას ასე : არის თუ არა სიცოცხლე სამყაროში სხვაგან. ისინი კითხულობენ: როდის ვიპოვით მას?
მრავალი მისია, რომელიც მიმდინარეობს, ან იგეგმება, აღნიშნავს ახალ კოსმოსურ რბოლას ყველა დროის უდიდესი სამეცნიერო აღმოჩენისთვის.
“ჩვენ ვცხოვრობთ უსასრულო სამყაროში, უსასრულო ვარსკვლავებითა და პლანეტებით. და ბევრი ჩვენგანისთვის ცხადია, რომ არ შეიძლება ვიყოთ ერთადერთი ინტელექტუალური სიცოცხლე. ახლა გვაქვს ტექნოლოგია და შესაძლებლობა იმისთვის, რომ ვუპასუხოთ კითხვას, ვართ თუ არა კოსმოსში მარტონი”, – აცხადებს შოტლანდიელი პროფესორი კატრინ ჰეიმანსი
პროფესორი კატრინ ჰეიმანსი, შოტლანდიელი ასტრონომი როიალი. „ახლა გვაქვს ტექნოლოგია და შესაძლებლობა, ვუპასუხოთ კითხვას, ვართ თუ არა მარტონი კოსმოსში.
“ოქროს ზონა”
ტელესკოპებს ახლა შეუძლიათ გააანალიზონ პლანეტების ატმოსფერო, რომლებიც შორეული ვარსკვლავების ორბიტებზე მოძრაობენ, ეძებენ ქიმიკატებს, რომლებიც, ყოველ შემთხვევაში დედამიწაზე, მხოლოდ ცოცხალ ორგანიზმებს შეუძლიათ წარმოქმნან.
ასეთი აღმოჩენის პირველი გაელვება მიმდინარე თვის დასაწყისში მოხდა, როდესაც პლანეტა K2-18b-ის ატმოსფეროში, რომელიც დედამიწიდან 120 სინათლის წლის მანძილზეა, აღმოაჩინეს გაზის შესაძლო ნიშანი, რომელიც დედამიწაზე ზღვის მარტივი ორგანიზმების მიერ წარმოიქმნება.
პლანეტა K2-18b-ს ასტრონომები უწოდებენ “ოქროს ზონას” – ის მისი ვარსკვლავიდან შესაფერის მანძილზე იმყოფება იმისთვის, რომ ზედაპირის ტემპერატურა არ იყოს არც ძალიან ცხელი და არც ძალიან ცივი, მაგრამ იყოს თხევადი წყალი, რომელიც აუცილებელია სიცოცხლის არსებობისთვის.
მეცნიერთა გუნდი იმედოვნებს, რომ ერთი წლის შემდეგ გაიგებენ, დადასტურება თუ არა მინიშნებები.
კემბრიჯის უნივერსიტეტის ასტრონომიის ინსტიტუტის პროფესორის, ნიკუ მადჰუსუდჰანის განცხადებით, თუ მინიშნებები დადასტურდება, „ეს რადიკალურად შეცვლის ჩვენს აზროვნებას სიცოცხლის ძიებაზე“.
ის პროგნოზირებს, რომ სამყაროში ცხოვრების შესახებ ჩვენს ცოდნაში ხუთი წლის განმავლობაში მნიშვნელოვანი ტრანსფორმაცია მოხდება.
თუ ნიკუ მადჰუსუდჰანის გუნდი K2-18b-ზე სიცოცხლის ნიშანს ვერ აღმოაჩენს, მათ სიაში კიდევ 10 “ოქროს ზონის” პლანეტაა, რომელიც უნდა შეისწავლონ.
“ძიება სახლთან ახლოს”
ზოგი მეცნიერი სიცოცხლეს შორეულ პლანეტებზე ეძებს. სხვები კი ჩვენს მზის სისტემაში.
სიცოცხლის ყველაზე სავარაუდო ადგილი იუპიტერის ერთ-ერთი ყინულოვანი მთვარეა, რომელსაც მეცნიერები ევროპას უწოდებენ. ევროპას ყინულოვანი ზედაპირის ქვემოთ აქვს ოკეანე, საიდანაც წყლის ორთქლის გროვა კოსმოსში იღვრება.
ნასას Clipper-ი და ევროპის კოსმოსური სააგენტოს (ESA) იუპიტერის ყინულოვანი მთვარეების ზონდის მისიები იქ 2030-იან წლებში დაიწყება.
შეიძლება თუ არამ უცხოპლანეტელები ჩვენთან დაკავშირებას ცდილობდნენ?
ზოგიერთი მეცნიერი ამ კითხვას სამეცნიერო ფანტასტიკის სფეროდ თვლის, მაგრამ უცხო სამყაროდან რადიოსიგნალების ძიება ათწლეულების განმავლობაში გრძელდება, განსაკუთრებით არამიწიერ ცივილზაციათა ძიების ინსტიტუტის (Seti) მიერ.
სამყაროში სიცოცხლის შესწავლის სეტის კარლ სეიგანის ცენტრის დირექტორის, დოქტორი ნატალი კაბროლის თქმით, ამან ახალი იმპულსი გამოიწვია. ინსტიტუტმა მოახდინა ტელესკოპების მასივის მოდერნიზება და ახლა იყენებს ინსტრუმენტებს შორეული პლანეტების მძლავრი ლაზერული იმპულსების კომუნიკაციების მოსაძებნად.
კარდიფის უნივერსიტეტის დოქტორი სუბჰაჯიტ სარკერი, რომელიც K2-18b-ის შემსწავლელი გუნდის წევრია, აცხადებს, რომ ყველა ელემენტი ადგილზეა აღმოჩენისთვის, რომელიც იქნება მეტი, ვიდრე უბრალოდ წარმოუდგენელი სამეცნიერო მიღწევა.
”თუ ჩვენ ვიპოვით სიცოცხლის ნიშნებს, ეს იქნება რევოლუცია მეცნიერებაში და ასევე მასიური ცვლილება იმისა, თუ როგორ უყურებს კაცობრიობა საკუთარ თავსა და მის ადგილს სამყაროში”, – აცხადებს სუბჰაჯიტ სარკერი.

წყარო : BBC

ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”