გიორგი გიორგაშვილი ბერკლის უნივერსიტეტის ბიზნეს სკოლის კურსდამთავრებული, წარმატებული ექსპერტი, ლექტორი, ტრენერი, მოტივატორი, ადგილობრივი თუ საერთაშორისო საგანმანათლებლო პროექტების ავტორი გახლავთ, რომელმაც რამდენიმე საინტერესო ნაშრომით უკვე დაამახსოვრა თავი საზოგადოებას, მათ შორისაა „მუდრების მაგიური ძალა“ და წიგნი სხეულის ენის შესახებ. ამჯერად ყურადღებას მის ბოლო ნაშრომზე გავამახვილებთ, რომელშიც განხილულია მიკროგამომეტყველების წაკითხვის ხელოვნება და ისტორია.
ფიზიონომია და სახის გამომეტყველებები უძველესი დროიდან იყო ადამიანის შესწავლის ერთ-ერთი ობიექტი. პირველი ფუნდამენტური ნაშრომი ამ სფეროში ჩარლზ დარვინს ეკუთვნის, რომელმაც 1872 წელს დაწერა – „გამომეტყველებების წაკითხვის და ამოცნობის ზოგადი წესები და მათი მნიშვნელობები ადამიანებსა და ცხოველებში“, ჩვენთან საუბარში გიორგი აღნიშნავს იმასაც, რომ სწორედ დარვინი იყო პირველი ადამიანი, რომელმაც წამოაყენა მოსაზრება, იმის შესახებ, რომ ზოგიერთი ემოციის სახის გამომეტყველება ყველასთვის უნივერსალური იყო და მიუხედავად იმ ფაქტისა, რომ იმ დროისათვის ეს მოსაზრება ვერ დამტკიცდა, ამ მიმართულებით საფუძვლიან მუშაობას დაედო საფუძველი.
ზოგადად, ჩვენი კომუნიკაციის 55% არავერბალურია ანუ სხეულის ჟესტებს, მიმიკებს გულისხმობს, ვერბალური კი მხოლოდ 45%-ი, აქედანაც 38 %-ი ხმის ტონსა და ტემბრს უჭირავს და მხოლოდ 7%-ი სიტყვებს, აქედან გამომდინარე, საკმაოდ მარტივია დავასკვნათ თუ რამდენად მნიშვნელოვანი ადგილი უკავია სხეულის ენას ადამიანის ცხოვრებაში.
დღესდღეობით, სფეროს სპეციალისტები 3 სახის გამომეტყველებას გამოყოფენ, პირველი არის მაკროგამომეტყველება, რომელიც 0.5 წმ-დან 1 წამზე მეტ ხანს გრძელდება, მსგავსი გამომეტყველება, ჩვეულებრივ, სპონტანურია და ამ დროს ადამიანი არ ცდილობს მის შეცვლასა თუ გაყალბებას. გამომეტყველების მეორე სახე მიკროა, რომელიც 1.5 წმ-დან 2.5 წმ-მდე გრძელდება და რომლის შემჩნევაც საკმაოდ რთულია, გაყალბება კი შეუძლებელი, ამ მხრივ, მსახიობებს შედარებით უადვილდებად მათი დასწავლა, რადგან სწორედ მათი მეშვეობითაც ახდენენ გარკვეული პერსონაჟების ემოციური მდგომარეობის დემონსტრირებას. მესამე გამომეტყველება კი ყველაზე ნატიფია, ის ყველაზე ნაკლებ ხანს გრძელდება და თითქმის შეუმჩნეველია, რადგან ასეთ დროს გაცილებით ნაკლებ ინტენსიური რეაგირება ხდება, ვიდრე წინა შემთხვევებში.
გიორგი გიორგაშვილი უკვე 12 წელია თავადაც ამ სფეროს იკვლევს და მის მნიშვნელობაზე საკუთარ მოსაზრებასაც ღიად გვიზიარებს – „მიკროგამომეტყველებების შესწავლა აუმჯობესებს თქვენს ემოციონალურ ინტელექტს და გეხმარებათ საკუთარი თუ სხვა ადამიანების გრძნობების ამოცნობაში. კვლევებით დამტკიცებულია, რომ ადამიანები, რომელთაც შეუძლაით მიკროგამომეტყველებების წაკითხვა დადებითად აღიქმებიან უცხო თუ ნაცნობი ადამიანების მიერ, რადგანაც მათი უნარი წაიკითხონ სხვა ადამიანების მიკროგამომეტყველებები, გაცილებით უფრო ემპათიურ-მგრძნობიარე ადამიანებად წარმოაჩენთ“.
მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანასა და ხალხში არსებობს 7 უნივერსალური მიკროგამომეტყველება, მათი შესწავლა თავდაპირველად პოლ ეკმანმა დაიწყო, რომელმაც იმოგზაურა მსოფლიოს სხვადასხვა კონტინენტზე და ადამიანებზე დაკვირვებით აღმოაჩინა, რომ მათ სხვადასხვა ემოციების გამოხატვის დროს (ბედნიერება, შიში, მწუხარება და ა.შ) სახეზე ერთნაირი გამომეტყველებები აღებეჭდებოდათ. ეკმანმა ასევე აჩვენა, რომ დაბადებით ბრმა ადამიანები, რომლებიც ვერაფერს ხედავენ სხვადასხვა ემოციის დროს იმავე მიკროგამომეტყველებებს იღებენ, რასაც ჩვეულებრივ კარგად და გამართულად მხედველი ადამიანები. ამით ნამდვილად შეგვიძლია დავამტკიცოთ, რომ ეს მიკროგამომეტყველებები უნივერსალურია და მათი სია ასე გამოიყურება: ბედნიერება, მწუხარება, გაკვირვება, შიში, ბრაზი, ზიზღი და უპატივცემლობა (დაცინვა).
1967 წელს, ეკმანმა დაიწყო სიცრუის შესწავლა და სახის მიმიკებით ადამიანების შესწავლა-ამოცნობა. აღსანიშნავია, რომ სერიალი „სიცრუის თეორია“, ძირითადად, პოლ ეკმანის კვლევებსა და შემოქმედებით საქმიანობას ეფუძნება. ეკმანი სწავლობდა პაციენტების კლინიკურ შემთხვევებს, სადაც ისინი იტყუებოდნენ და თავს აჩვენებდნენ, თითქოს სტრესის ქვეშ არ იმყოფებოდნენ. ამ პაციენტების უმრავლესობამ მოგვიანებით, როდესაც ზედამხედველობის გარეშე იყვნენ, თავი მოიკლა ან სცადა სუეციდი. მათ ვიდეოჩანაწერებზე დაკვირვებით, შენელებულ კადრებზე, ეკმანმა და ფრიზენმა შეამჩნიეს მიკროგამომეტყველებები, როლებიც ასახავდნენ ძლიერ უარყოფით შეგრძნებებს, რომელთა დამალვასაც ცდილობდნენ პაციენტები, რამაც კიდევ უფრო საფუძვლიანი გახადა მათი კვლევები ამ სფეროში.
ადამიანების მსგავსად, ცხოველების სახეზეც აღიბეჭდება განსხვავებული ემოციები. ყველაზე მკაფიო შესამჩნევი ეს ცხენზე, ძაღლზე, კატასა და მაიმუნზეა. მაგალითად, ადამიანის მსგავსად, როდესაც ცხენს ეშინია, ის თვალებს აფართოებს, ქუთუთოს ზემოთ ეწევა და თვალის თეთრი ნაწილებიც კი უფრო მკაფიო შესამჩნევი ხდება.
აღსანიშნავია ისიც, რომ ერთი მიკროგამომეტყვეკლება შეიძლება სხვა მიკროგამომეტყველებას შეერიოს და სახეზე ორივე აისახოს, ამის შესახებ გიორგი გიორგაშვილი დაწვრილებით წერს თავის წიგნში „მიკროგამომეტყველება და მათი წაკითხვის ხელოვნება“ სადაც დეტალურად არის აღწერილი და ნაჩვენები ეს განსხვავებები თუ მსგავსებები. ამასთანავე, წიგნის ავტორმა ჩვენთან საუბარში აღნიშნა, რომ ზოგჯერ თვითონ მიკროგამომეტყველებას შეუძლია ჩვენს ემოციურ მდგომარეობაზე მოახდინოს დადებითი ან პირიქით, უარყოფითი ეფექტი, მაგალითად, გიორგი აღნიშნავს, რომ რაც უფრო ხშირად გამოვიყენებთ ბედნიერების მიკროგამომეტყველებებს, მით უფრო ხშირად ვიქნებით ბედნიერები და ა.შ.
მასალა მოამზადა: თამარ დევდარიანმა
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“
0
