დედამიწის ატმსოფეროს ზედა ფენებში, სტრატოსფეროში, ოზონის ფენის სისქე ბოლო ათწლეულებში ანთროპოგენური (ადამიანის) ზემოქმედების შედეგად საგრძნობლად შემცირდა.
ოზონის ხვრელის გაჩენამ კაცობრობის დიდ ინტერესი იმის გამო გამოიწვია, რომ სწორედ ოზონის ფენა იცავს დედამიწის ზედაპირს მზის ულტრააისფერი გამოსხივებისგან. ოზონის ხვრელი 1000 კმ დიამეტრით პირველად 1986 წელს აღმოაჩინეს ანტრაქტიდის თავზე, იგი ყოველ აგვისტოში ჩნდება, ხოლო დეკემბერში ან იანვარში ქრება.
ჩრდილოეთ ნახევრასფეროში, არქტიკის თავზე, გაცილებით მცირე ზომის მეორე ხვრელი ჩნდება.
რატომ არის ოზონის ხვრელი საშიში?
როგორც ზევით აღინიშნა, ოზონის შრე ულტრაიისფერი გამოსხივებისგან გვიცავს, რომლის პირობებშიც არცერთ უჯრედს არ შეუძლია სიცოცხლე. ოზონის შრეს აქვს თვისება, შთანთქას ის ისე, რომ ჩვენამდე მოღწეული ულტრააისფერი გამოსხივების ინტენსივობა იყოს უსაფრთხო. თუმცა, ოზონის ხვრელის წარმოშობამ და მისი ფენის გათხელებამ მეცნიერები შეაშფოთა.
საქმე ისაა, რომ ჯერჯერობით ულტრააისფერი გამოსხივების შემოჭრის ინტენსივობა ძალიან საგანგაშოც არ არის, თუმცა, დედამიწაზე დაწყებულ ბიომრავალფეროვნებასთან, კანის სიმსივნურ დაავადებებთან მიმართებით არსებული პრობლემების წარმოშობის მიზეზად მეცნიერები ოზონის ხვრელის არსებობას ასახელებენ.
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”
0
