,,ვინც არსებობს სხვისთვის და არა თავისთვის – მარადიულია” – ლაო-ძი

ლაო-ძი  ძვ.წ. VI საუკუნის ერთ-ერთი უდიდესი ჩინელი ფილოსოფოსი, რომელმაც კაცობრიობას დაუტოვა ფილოსოფიური თხზულება  „დაო დე ძინი“. სწორედ ეს თხზულება მიიჩნევა დაოიზმის – ჩინეთის რელიგიურ-ფილოსოფიური მიმდინარეობის საფუძვლად.

,,დოქტრინა“ გთავაზობთ მონაკვეთებს ,,დაო დე ძინიდან“:

ყოფიერი და არყოფნა ერთმანეთს შობს;

ვინც არ მედიდურებს, ყოველივე მას მორჩილებს;

ყოვლადბრძენი არ მოქმედებს და ყოველივე არსი მას მორჩილებს;

დაო ცარიელია, მაგრამ ამოვლინებისას – ამოულევია;

დაო აწესრიგებს ქაოსს – დაო მარადიულია;

ვინც ბევრს ღაღადებს – მარცხდება;

ვინც არსებობს სხვისთვის და არა თავისთვის – მარადიულია;

კაცი საქმეს რომ აღასრულებს, სოფლიურ უსასრულობას უნდა შეერთოს;

ჭურჭელს თიხისგან ამზადებენ, მაგრამ ჭურჭლის არსს – მასში მოთავსებული სიცარიელე ქმნის;

ვინცა შეიცნო ყოფიერი – ვითარცა სავსება და ხილვადი – მანვე შეიცნო არყოფნა, ვითარცა სიცარიელე და უხილავი;

გვამი იხრწნება – სული უკვდავია;

ვინც ბევრს იხვეჭს, ჭეშმარიტებას კარგავს. ვინც ზომიერებას მორჩილებს, უბედურებას ასცდება;

უწოდე სნეულს სნეულება და გაგეცლება სნეულება;

ო, უბედურებავ! შენ ძირი ხარ ბედნიერების! ო, ბედნიერებავ, შენ ძირი ხარ უბედურების!

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“

გაზიარება:

0